بررسی علل گسترش فقه و اختلاف فتاوی در عصر تابعین

برخورد مسلمانان با فرهنگها و باورهای جدید که در سایه فتوحات اسلامی پدید آمد صحابه را که پیشتر در کشف احکام به قرآن و سنت نبوی بسنده میکردند، به دامن رای و اجتهاد و تفکر شخصی سوق داد. ظهور این پدیده در عصر تابعین بسیار ملموس شد و آراء مختلف تابعین در فقه و احکام شرعی، مذاهب گوناگون فقهی را شکل داد. این تنوع مذاهب هرچند باعث گسترش فقه شد، اما اختلافات فقهی بسیاری را به دنبال داشت. در این میان کسانی که به روش صحابه پایبند بودند و در فتوا دادن فقط به قرآن و حدیث رجوع میکردند به اهل حدیث مشهور شدند و گروه دیگر که به هنگان فقدان نص به رای و اجتهاد شخصی معتقد بودند اهل رای نامیده شدند. این دوگانگی مبنا و روش، اختلافات فراوانی در فتاوا و احکام فقهی به وجود آورد. این پژوهش به بررسی علل گسترش فقه و اختلاف فتاوی در عصر تابعین می پردازد.

Keywords:

تابعین , فقه , اجتهاد , تاریخ فقه