سروش کرمی
عباس فخرایی
ساناز کرمی
محمد مهدی رسولی

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین انباشت خاطره بر کیفیت ادراک، شناسایی و بررسی فاکتورهای موثر بر خاطره­انگیزی و تصویرپذیری فضاهای شهری در یک نمونه موردی است تا با شفاف­سازی چارچوب نظری این کیفیت، بتواند به برنامه­ریزان، طراحان شهری در جهت بهبود ارتباط شهروندان با فضاهای شهری کمک کند. در این تحقیق، خیابان ولی­عصر در شهر تهران به عنوان محدوده مطالعاتی برگزیده شده است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش تحقیق مبتنی بر آمار استنباطی است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که حوزه­های فعالیت و معنا از نظر کاربران واجد اهمیت بیشتری نسبت به عناصر کالبدی است. در واقع، برنامه­ریزی برای بهبود عامل کالبدی نیز بایستی در جهت افزایش امکان شکل­گیری فعالیت­های متنوع و نیز بهبود تصویر و سیمای محیط در ذهن کاربران فضا باشد تا موجب ارتقای میراث هویت و خاطرات جمعی و تجمع میراث ناشی از زندگی هر روزه شهروندان در محیط­های شهری گردد.

urban space, collective memories, image of Landscape, evocative-ability, image-ability, فضای شهری, خاطرات جمعی, سیمای محیط, خاطره انگیزی, تصویرپذیری