فرزین حبیب زاده

احیا و بازیابی متون خطی و آثار گذشتگان در علوم مختلف اسلامی، از مهم ترین راه های شناسایی و شناساندن فرهنگ و تمدن هر جامعه به شمار می رود. تصحیح و تحقیق این آثار، سبب می شود تا گنجینه ای از علوم، احیا شده و در دسترس قرار گیرد؛ چه بسا علوم نابی که در این خزائن خطی موجود باشد. نوشتار پیش رو، تهیه و تصویب واحد درسی مستقلی با عنوان «تصحیح و تحقیق نسخه های خطی و متون کهن» را در رشته علوم قرآن و حدیث و مشابهات آن پیشنهاد می کند. سرفصل های این درس نیز با عنایت به مقدماتی در آموزش قواعد و فنون نسخه شناسی، شیوه های تصحیح، مقدمه نویسی، نقد و ترجمه آثار خطی، به نگارش درآمده است. بهره این درس، آشنایی با سیر، تطور و تاریخ علوم اسلامی و شیوه های تصحیح و تحقیق متون خطی بوده و نتیجه آن، کوشش و اهتمام دانش پژوهان جهت احیا و انتشار شایسته آثار خطی و متون کهن است. این درس می تواند فرصتی برای پژوهش های علمی و نگارش در حوزه های کمترتوجه شده باشد.

نسخه پژوهی، احیای میراث، بازسازی کتب، دستیابی به دانش گذشتگان، واحدهای درسی، رشته علوم قرآن و حدیث