ابراهیم عبدی

هدایت، برترین وظیفه حجج الهی علیهم السلام است. همه گفتارها و رفتارهای ایشان ذیل مفهوم هدایت انسان جای می گیرد. نادیده انگاری این تکلیف در تحلیل رفتار حجت های الهی، تحلیل گر را دچار سردرگمی می کند. قرآن کریم راه هدایت را تبیین کرده و می توان با کنارهم قراردادن آیات کریمه، فرایندی را برای آن تصویر کرد. این نوشتار بر آن است تا نظام واره هدایت را در قرآن کریم به تصویر بکشد. از این رو شاخصه های هفت گانه ای برگرفته از ۳۰۹ آیه، طراحی کرده است. در بررسی مشتقات «هدایت» مباحث ادبی، تفسیری و اصولی مطرح شده و واژگان هم نشین مورد توجه قرار می گیرد.

خدامحوری، رشد انسان، امامت و هدایت، کلام نقلی، تفسیر موضوعی