کارایی انرژی در استان های ایران: تحلیل پوششی داده ها

هدف اصلی این پژوهش ارزیابی و مقایسه کارایی انرژی ۳۰ استان ایران با بهره­گیری از رویکردهای مختلف تحلیل پوششی داده ها و نیز روش اندرسون و پترسون طی دوره ۱۳۸۸-۱۳۹۲ می­باشد. برای این منظور از ترکیب داده های مختلف ورودی (شامل مصرف کل انرژی،نیروی کار، موجودی سرمایه، مصرف سوخت های فسیلی و مصارف تجدید پذیر) وخروجی های اقتصادی(شامل تولید ناخالص داخلی، ارزش افزوده بخش صنعت وخدمات)، برای ارزیابی و رتبه­بندی کارایی انرژی استان­ها استفاده شده است. نتایج برآورد مدل، حاکی از بالاتر بودن میزان کارایی مدل هایی است که مصرف انرژی و خروجی های اقتصادی را به شکلی جامع ((مدلM۴) برخلاف مدل های ساده در نظر گرفته اند. همچنین بررسی شاخص مالم کویئست (MI) در بین استان های ایران نشان­دهنده بهبود کارایی در استان های اصفهان، تهران، بوشهر، ایلام، خراسان رضوی، خوزستان، قزوین، مرکزی، کهگیلویه و بویراحمد و هرمزگان است.  بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، مهمترین پیشنهاد سیاستی پژوهش به سیاستگذاران و برنامه­ریزان انرژی آن است که با تنطیم سیاست های حمایتی از بخش های خاص اقتصادی و یا گسترش منابع انرژی، به جانشینی مصرف منابع تجدید پذیر به جای مصارف سوخت های فسیلی مبادرت ورزیده و از طریق تغییر ساختار اقتصاد به بهبود کارایی انرژی در استان­های کشور کمک نمایند.  

Keywords:

Energy Efficiency , Data Envelopment Analysis , AP Method , تحلیل پوششی داده ها , کارایی انرژی , شاخص مالم کویئست , روش اندرسون و پترسون.