اثر درآمدهای نفتی بر رفاه اجتماعی در کشورهای منتخب صادرکننده نفت طی دوره ۲۰۰۰-۲۰۱۵

رفاه اقتصادی دارای نقش تاثیرگذاری بر رشد اقتصادی ایران می باشد. مولفه های زیادی وجوددارند که با راه و کیفیت زندگی مردم در ارتباط اند وبا ارزیابی آنها سطح رفاه را می توان مورد بررسی قرار داد که عبارتند از: نرخ بیکاری، بیمه، رشد اقتصادی، تورم، بهداشت، آموزش و درآمد نفت. از آنجا که درآمد نفتی مهم ترین منبع ارزی کشورها است. بررسی چگونگی تاثیر این درآمدها بر رفاه جامعه موضوعی مهم و ضروری به نظر می رسد که مطالعه حاضر به این موضوع پرداخته است. تعدادی از کشورهای صادرکننده نفت درآمد زیادی از صادرات نفت به دست می آورند اما از نظر رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی حرفی برای گفتن ندارند و با وجود منابع طبیعی زیاد در جهان وضعیت مناسبی ندارند. در این مطالعه به بررسی صادرات نفتی، تورم و رشد اقتصادی و تاثیرات آنها بر شاخص توسعه انسانی در چند کشور منتخب صادر کننده ی نفت پرداخته شده است. بدین منظور این مقاله با استفاده از داده های پانلی، داده هی مربوط به هفت کشور صادرکننده نفت را در دوره زمانی ۲۰۱۵-۲۰۰۰ مورد بررسی قرار داده است. و نتایج حاصل از آن اثر مثبت معنی دار شاخص درآمد نفتی و اثر منفی معنادار شاخص های رشد اقتصادی و تورم، بر شاخص توسعه انسانی را نشان داده است. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داده است که سیاست های با هدف بهبود توزیع درآمد نفتی در کوتاه مدت تاثیر منفی بر رشد انسانی داشته است اما در دوره زمانی بلندمدت با تنظیم شاخص توسعه انسانی، می توان رابطه ای مثبت دست یافت. این بدان معنی است که با بهبود وضعیت شاخص توسعه انسانی می توان موجب رشد اقتصادی پایدارتری شد.

Keywords:

رفاه اجتماعی , شاخص توسعه انسانی , درآمد نفتی , رشد اقتصادی , داده های پانلی