بررسی تاثیر نقش منتورینگ بر جانشین پروری و کاهش ریسک منابع انسانی (مطالعه موردی: شرکت گاز استان بوشهر)

منابع انسانی به عنوان منبع حیاتی موفقیت بیشتر سازمان ها، دیرزمانی نیست که مورد بحث و بررسی پژوهشگران قرار گرفته است. با وجود توجه فزاینده به این حوزه ی پژوهشی،منابع انسانی تحت عنوان سرمایه های مولد ارزش نگریسته شده و جز در موارد اندکی، ریسک های مربوط به ان به صورت سامان مند مورد بررسی قرار نگرفته است. در این راستا، در پژوهش حاضر دیدگاهی چندبعدی و کل نگر به مبحث ریسک منابع انسانی اتخاذ شده است و هدف کلی پژوهش تبیین تاثیر منتورینگ بر جانشین پروری و ریسک منابع انسانی است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان شرکت گاز استان بوشهر تشکیل می دهند. براساس حجم جامعه آماری ۳۶۵ نفر تعیین شد که مطابق با فرمول کوکران ۱۱۰ نفر می باشد. روش پژوهش، توصیفی وابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است. آزمون فرضیه های پژوهشی براساس روش مدل سازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که منتورینگ می تواند در پیاده سازی برنامه جانشین پروری تاثیر مثبت و معناداری داشته باشد و از طرفی موجب کاهش ریسک منابع انسانی شود. کارکردهای توسعه کار راهه شغلی و کارکردهای روانی اجتماعی هم تاثیر مثبتی بر روی جانشین پروری و تاثیر منفی بر روی ریسک منابع انسانی دارند.

Keywords:

جانشین پروری , ریسک منابع نسانی , منتورینگ , منتور