زهره عارف منش - استادیار گروه حسابداری دانشکده مدیریت اقتصاد و حسابداری، دانشگاه یزد ایران
فاطمه زارع بیدکی - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشکده مدیریت اقتصاد و حسابداری دانشگاه یزد ایران

حسابرسی، حرفه ای است که شباهت زیادی به قضاوت در دادگاه ها دارد. حسابرسی بیش از هرچیز یک فرایند قضاوت است و کیفیت قضاوت حسابرسی کیفیت کلی حسابرسی را تعیین می کند. بونر و لویسف ۱۹۹۰ توانایی حسابرس در تصمیم گیری و قضاوت ممکن است تحت تاثیر عوامل زیادی باشد که یکی از آنها ویژگی های شخصی افراد است (مک کایت و رایت، ۲۰۱۱) جهت گیری هدف یکی از ویژگی های شخصیتی است که می توانند بر قضاوت حسابرس اثر بگذارد. لذا توجه به آن می تواند از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. داشتن هدف و جهت گیری آن، که خود ویژگی شخصیتیاست و از انگیزه ی هر فرد ناشی می شود به عنوان یکی از عوامل شخصیتی می توانند بر نحوه قضاوت حسابرسان تاثیر موثری داشته باشد. بنابراین، این پژوهش به دنبال مروری بر مبانی نظری تاثیر جهت گیری هدف بر عملکرد قضاوت حسابرسان است.نتایج این بررسی نشان می دهد رویکرد یادگیری وعملکرد گرایشی در جهت گیری هدف منجر به عملکرد بهتری در قضاوت حسابرسی شود ودر مقابل رویکرد عملکرد اجتنابی منجر به عملکرد ضعیفی در قضاوت حسابرسی شود. درنتیجه پیشنهاد می شود برای افزایش عملکرد شغلی و موقعیت شغلی حسابرسان، سازمان ها باید جو جهت گیری یادگیری و عملکردی گرایشی را فراهم آورند تا جهت گیری یادگیری و عملکردی گرایشی حسابرسان تسهیل گردد . هم چنین برای کاهش اثرات منفی جهت گیری عملکردی اجتنابی فردی بر عملکرد شغلی و موفقیت شغلی سازمان ها باید جو جهت گیری عملکرد اجتنابی را کاهش دهند.

عوامل شناختی، جهت گیری هدف، عملکرد قضاوت حسابرس