مقایسه عناصر غذایی و بازجذب عناصر در گونه های جنگلکاری شده بلوط بلند مازو، گردو و کاج (مطالعه موردی جنگل دارابکلا- مازندران

کاهش جنگلهای طبیعی سبب شده است که جنگلکاری با هدف توسعه سطح جنگل و تولید چوب از اهمیت ویژهای برخوردار شود، بنابراین ارزیابی جنگلکاریها نقش مهمی در ایجاد جنگلهای با کیفیت و کمیت بهتر در آینده ایفا مینماید. از عوامل مهم کیفی در توده جنگلی وضعیت تغذیهای رویشگاه است. در این مطالعه عناصر غذاییP ،N) Mg و Ca ،K برگ تابستانه و پاییزه و مقدار بازجذب این عناصر در 3 گونهی (گردو، بلوط بلندمازو، کاج بروسیا جنگلکاری در دارابکلا مازندران بررسی شد. نمونهگیری در دو مرحله اواسط تابستان در اوج پویایی تغذیهای درختان و اواسط پاییز با شروع خزان درختان انجام شد. نتایج نشان داد بین عناصر غذایی برگ تابستانه و پاییزه گونههای مورد مطالعه تفاوت وجود دارد. بزرگی مقدار بازجذب عناصر غذایی بدین ترتیب بدست آمد که Mg < N K< Ca < P بلوط بیشترین مقدار بازجذبK و Mg و CaگردوN و کاجP را به خود اختصاص دادند.

Keywords:

بازجذب , جنگل کاری , عناصر غذایی , دارابکلا