تولید بوتانول زیستی از ضایعات نان با استفاده از کلستریدیوم های آمیلولیتکی جدا شده از دریاچه پریشان

زمینه و هدف:بوتانول زیستی به دلیل تجدیدپذیر بودن، به عنوان یک جایگزین برای سوخت های نفتی مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش استفاده از باکتری های محیطی و ضایعات نان جهت تولید بوتانول زیستی می باشد. روش شناسی:در این پژوهش، به طور تصادفی از عمق ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متری رسوبات دریاچه پریشان نمونه تهیه شد. پس از کشت در شرایط بی هوازی و تشخیص فنوتیپی جنس کلستریدیوم، از پرایمر ۱۶S rRNA جهت شناسایی ژنوتیپی استفاده گردید. جدایه ها براساس فعالیت آمیلازی در محیط کشت نشاسته-آگار غربالگری شدند. برای بررسی تاثیر فاکتورهای محیطی (pH، دما و ماده اولیه) بر فعالیت آمیلازی جدایه های منتخب، از یک محیط کشت تغییر شکل یافته حاوی نشاسته استفاده گردید. سپس در یک محیط کشت بهینه، صرفا شامل آب و نان خشک، بوتانول زیستی تولید و بوسیله تقطیر جزء به جزء جداسازی شد. صحت وجود آن با تست اسیدکرومیک و دستگاه کروماتوگرافی گازی تایید گردید. یافته ها:از مجموع ۵۳۰ باکتری جدا شده، ۳ جدایه کلستریدیوم بیشترین فعالیت آمیلازی و تولید بوتانول زیستی را داشتند که پس از تعیین توالی ۱۶S rRNA، با نام های کلستریدیوم بیجرینکی (KM۹۹۹۹۴۴)، کلستریدیوم دیولیس (KM۹۹۹۹۴۵) و کلستریدیوم روزئوم (KM۹۹۹۹۴۶) در NCBI ثبت گردیدند. بالاترین محصول با غلظت g/l۳۴۴/۲ در محیط کشت حاوی g/l۲۵ ضایعات نان، ۷pH و دمای ۳۵ درجه سلسیوس مربوط به کلستریدیوم روزئوم بوده است. نتیجه گیری:نتایج نشان داد که در شرایط بهینه، کلستریدیوم های محیطی، پتانسیل خوبی برای تولید بوتانول زیستی از مواد اولیه ارزان قیمتی همچون ضایعات نان دارند.

Keywords:

بوتانول زیستی , کلستریدیم , ضایعات نان , آنزیم آمیلاز , دریاچه پریشان