زینب سلیمان پور - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
آرزو قهقایی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
علی شهرکی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

آمیلوئیدها تجمعات فیبریلی، منظم و نامحلول هستند که از طریق برهم کنش نواحی هیدروفوب حالت های اشتباه تاخورده پروتئینبوجود می آیند و با تجمع در داخل یا خارج سلول سبب بروز اختلالات نورودژنراتیو می شوند. در این مطالعه اثر آرژنین روی فعالیتچاپرونی گلیسرول برای جلوگیری از تشکیل فیبریل های آمیلوئیدی کاپاکازئین در حضور دکستران با استفاده از تکنیک هایاسپکتروسکوپی فلورسانس ذاتی، تیوفلاوین T، سنجش اتصال ANS و اسپتروسکوپی دورنگ نمایی حلقوی CD مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از ThT نشان داد که در حضور گلیسرول و آرژنین میزان آمیلوئیدهای کاپا-کازئین کاهش می یابد. نتایج فلورسانسذاتی نیز حاکی از آنست که گلیسرول و آرژنین با فعالیت چاپرونی خود، باعث محافظت از ساختار کاپا-کازئین می شوند. در تستANS نیز حضور گلیسرول و آرژنین باعث کاهش نشر گردیده که نشان دهنده اثر مثبت این دو چاپرون برای جلوگیری از دناتوره شدن پروتئین می باشد. نتایج حاصل از طیف Far UV CD کاپا-کازئین نشان داد که حضور گلیسرول و آرژنین سبب می شود ازتغییرات ساختاری در کاپا-کازئین تا حدودی زیادی جلوگیری شود. طبق نتایج بدست آمده در حضور آرژنین اثر چاپرونی گلیسرولبرای جلوگیری از تشکیل فیبریل های آمیلوئیدی کاپا-کازئین افزایش پیدا می کند. اما حضور دکستران سبب کاهش فعالیت چاپرونیآرژنین و گلیسرول می شود.

آمیلوئید، گلیسرول، آرژنین، کاپا-کازئین، دکستران