بررسی اثر سطوح مختلف ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر رشد و بازماندگی لارو تاسماهی ایرانی

یکی از مشکلات اصلی در پرورش ماهیان خاویاری خصوصا تاس ماهی ایرانی، بازماندگی پایین آن می باشد. این پژوهش به منظوربررسی اثر سطوح مختلف ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر بازماندگی و برخی از شاخصهای رشد در لارو تاس ماهی ایرانی انجامشد. در این پروژه، اثر هفت جیره آزمایشی، شامل جیره شاهد (غذای پایه) و شش تیمار حاوی ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس شامل۱، ۲/۵ و ۵ درصد پودر خشک اسپیرولینا و ۱۰، ۲۵ و ۵۰ درصد خمیر تازه اسپیرولینا (معادل ۱، ۲/۵ و ۵ درصد پودر خشک) بر روی رشد و بازماندگی لارو تاس ماهی ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. لاروها به طور کاملا تصادفی توزیع و بعد از تیماربندی به مدت ۸هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. خوراک دهی به صورت روزانه و ۲ درصد وزن توده زنده در ۲ نوبت صبح و عصر انجام شد.خصوصیات زیست سنجی شامل طول کل، وزن، درصد تلفات و بازماندگی ثبت گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن ۵ درصدپودر خشک و ۲۵ و ۵۰ درصد خمیر تازه ریزجلبک به جیره لارو تاسماهی موجب بهبود عملکرد رشد، کاهش تلفات و افزایش قابلتوجهی در بازماندگی لاروها نسبت به سایر تیمارها میگردد. با توجه به نتایج حاصل در پژوهش حاضر، استفاده از ریزجلبک اسپیرولیناپلاتنسیس می تواند به عنوان مکمل غذایی در جیره لارو ماهیان خاویاری به منظور بهبود رشد و بازماندگی استفاده شود.

Keywords:

اسپیرولینا پلاتنسیس , تاس ماهی ایرانی , عملکرد رشد , بازماندگی