مهشید خدیش - دانشجوی کارشناسی ارشد، فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
مجید وحیدیان - دکترای فیزیولوژی ورزشی، فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
مهدی مقرنسی - دکترای فیزیولوژی ورزشی، فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

مقدمه و هدف: یکی از راه های مناسب برای کنترل اضافه وزن و چاقی تمرینات ورزشی منظم و بهره مندی از مکمل هایضداکسایشی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین مقاومتی دایره ای و مصرف مکمل اسپیرولینا بر مقاومت بهانسولین و برخی شاخص های آنتروپومتریک افراد دارای اضافه وزن و چاق بود.روش تحقیق: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون در قالب ۳ گروه تجربی و یک گروه کنترل بود. به همینمنظور ۴۴ مرد دارای اضافه وزن و چاق (BMI<۲۵) با دامنه سنی ۳۰ تا ۵۰ سال به صورت هدفمند انتخاب و به روش تصادفی ساده در چهار گروه تمرین + اسپیرولینا ، تمرین + دارونما، اسپیرولینا و دارونما تقسیم شدند. گروه اسپیرولینا و دارونما به ترتیب بهمدت ۸ هفته روزانه دو عدد کپسول ۵۰۰ میلیگرمی اسپیرولینا و دارونما مصرف نمودند. تمرینات مقاومتی به مدت ۸ هفته، هفتهای سه جلسه و ۱۲ حرکت با فواصل استراحتی ۱، ۲، ۳ و ۴ دقیقه و با ۴۰، ۶۰، ۷۵ و ۹۰ درصد یک تکرار بیشینه و با رعایت اصل اضافه بار اجرا شد. شاخص های وزن، WHR, BMI قبل و بعد از تمرینات با استفاده از دستگاه سنجش ترکیب بدن اندازه گیریشد. سپس از آزمودنی ها در دو مرحله پیش و پس آزمون ۵ میلی لیتر خون از سیاهرگی بازویی چپ پس از ۱۲ ساعت ناشتاییگرفته شد. داده های حاصل پس از جمع آوری با استفاده از آزمون های کلموگروف-اسمیرنوف، تحلیل کوواریانس و تی وابسته درسطح معنی داری P>۰/۰۵ تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که در شاخص های آنتروپومتری شامل وزن (P=۰/۷۳۱)، شاخص توده بدن (P=۰/۵۸۸) نسبت دور کمر به لگن (P=۰/۶۰۱) در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنادار مشاهده نشد؛ ولی در شاخص مقاومت به انسولین (P=۰/۰۰۳) و درصد چربی (P=۰/۰۰۰) این تفاوت معنادار بود. نتیجه گیری: تمرین مقاومتی و مکمل اسپیرولینا به عنوان روش های غیر دارویی موثر بر شاخص مقاومت به انسولین می باشند، ولی شاخص های آنتروپومتریک تحت تاثیر این روشها قرار نگرفتند.

مقاومت به انسولین، آنتروپومتری، دیابت نوع ۲، چاقی اضافه وزن