بررسی تاثیر نهادهای دعا و زیارت در تربیت انسان تمدنی

حقیقت تربیت، شکوفا شدن انسانیت و مرتبط شدن انسان به حقیقت خودش است، در تربیت آزاد سازی قدرت متراکم مطرح است که با این آزاد سازی قدرت به جریان می افتد ونیروی بالقوه به فعلیت می رسد، دعا کار ی ارادی است و محتاج انگیزه است. انگیزه افراد متفاوت با یکد یگر تفاوت دارد زیارت نیز چون دیدار است باعث زیاد شدن (مهر وعطوفت) فرد زیارت کننده می شود. زیارت ائمه باعث ایجاد عهد عبودیت و ولایت الهی است .هر دوی این دو کار عبادی آثار تربیتی بسیاری دارد ازجمله اینکه در دعا از بهترین کارهای فرد شناخته شده و اینکه فردبه لب عبادت دست پیدا می کند.فرد در دعا و زیارت به حیات معقول { به قول علامه جعفری (ره) } نزدیک شده و باعث می شود او به انسانی تمدن ی تبدیل گردد.

Keywords:

دعا , زیارت , تربیت انسان تمدنی