کوثر قائدی - دانشجوی کارشناسی گفتار درمانی، کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
احسان کاویانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گفتار درمانی، عضو فعال کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
حدیثه غلامی اسفیدواجانی - دانشجوی کارشناسی گفتار درمانی، کمیته تحقیقات، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

سکته مغزی از مهمترین علل مرگ و میر و یکی از دلایل اصلی ناتوانی های اکتسابی در بزرگسالان است. بیش از ۴۰% افراد با سکته مغزی، دچار انواعی از اختلالات شناختی می شوند که در نتیجه، مهارت های شناختی بیمار نظیر توجه، تمرکز، به یادآوری اطلاعات، برنامه ریزی و حل مسئله را تحت تاثیر قرار می دهد. روش های درمانی متفاوتی برای بهبود این نقض های شناختی وجود دارد که با توجه به فعالیت ها و محیط زندگی بیمار، چالش هایی را در روند درمان ایجاد می کند. برهمین اساس، امروزه از روش واقعیت مجازی جهت برطرف کردن بسیاری از این چالش ها استفاده می شود. با توجه به این موارد، بر آن شدیم تا در مطالعه حاضر به بررسی توان بخشی شناختی مبتنی بر واقعیت مجازی در بیماران سکته مغزی بپردازیم. روش: مقاله حاضر از نوع مروری و بر اساس مطالعه مقالات منتشر شده در بین سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ با کلید واژه های توان بخشی، سکتبه مغزی و واقعیت مجازی در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar ،Pub-Med و Science direct می باشد. تعداد ۲۰ مقاله بر اساس معیارهای ورود استخراج شد که تعداد ۴ مقاله با توجه به معیارهای خروج از مطالعه خارج شد. بحث: واقعیت مجازی یک شبیه سازی کامپیوتری و سه بعدی از محیط است که با استفاده از هدست ویژه و لنزهایی که تصاویر را در جلوی چشم کاربر نمایش می دهند، فرد را قادر می سازد تا به مکان دیگری منتقل شود یا با یک محیط ظاهرا واقعی، ارتباط برقرار کند. با این حال، بسیاری از روش های توان بخشی شناختی با ضعف هایی همراه هستند که از جمله مهمترین آنها می توان به تعمیم پذیری ضعیف آموزه ها به فعالیت های روزمره زندگی بیمار و سرعت کند در روند درمان اشاره کرد که در روش واقعیت مجازی، با توجه به شبیه سازی فعالیت های روزمره زندگی بیمار و همچنین ایجاد محیط امن تری نسبت به محیط واقعی، تا حد زیادی ضعف های روش های درمانی دیگر برطرف می شود. نتیجه گیری: توان بخشی با استفاده از فناوری واقعیت مجازی، به دلیل ارائه فعالیت های جالب و متنوع، به افزایش انگیزه و مشارکت بیشتر بیمار کمک می کند. همچنین، با توجه به قدرت تعمیم پذیری بالا، کوتاه تر بودن روند درمان و ا رائه اندازه گیری های دقیق از عملکردهای شناختی بیمار، پیشنهاد می شود که نه تنها استفاده از این روش، در مراکز درمانی بیشتر شود، بلکه به عنوان بخشی از واحدهای درسی دانشجویان، تدریس شود.

توان بخشی شناختی، واقعیت مجازی، سکته مغزی