اثربخشی درمان فراشناخت (MC)T) بر افسردگی، فرانگرانی و باورهای فراشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان به عنوان دومین نوع متداول سرطان ها، شایع ترین علت مرگ و میر در زنان شناخته شده است. هدف این تحقیق بررسی اثربخشی درمان فراشناخت بر افسردگی، فرانگرانی و باورهای فراشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع طرح های مقدماتی (طرح پیش آزمایشی)، طرح پیش آزمون- پس آزمون یک گروهی، می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه بیماران زن مبتلا به سرطان پستان بود که برای انجام درمان های تکمیلی حداقل یکماه بعد از شیمی درمانی یا رادیوتراپی به بیمارستان امید شهر مشهد مراجعه کردند. نمونه آماری شامل ۳ آزمودنی بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات توسط پرسش نامه های افسردگی بک (BDI)، فرانگرانی ولز (MWQ) و فراشناخت ولز (MCQ-۳۰) در قبل و بعد از درمان فراشناختی انجام گردید و در نهایت درصد بهبودی و اندازه اثر آن با استافده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین به جهت تعیین معنادار بودن میزان بهبودی از آزمون T گروه های وابسته نیز استفاده گردید. یافته ها: درصد بهبودی محاسبه شده در هر سه آزمون افسردگی، فرانگرانی و فراشناخت به ترتیب ۱۸/۴۴%، ۲/۴۲% و ۴/۱۱۳% فراشناخت بر افسردگی و فرانگرانی بسیار کم و بر باورهای فراشناختی بین کم تا متوسط می باشد. اگرچه نتایج آزمون T وابسته تفاوت معنادار میان پیش آزمون و پس آزمون را نشان نمی دهد (p>۰.۰۵). نتیجه گیری: نتایج، اثربخشی درمان فراشناخت را بر افسردگی، فرانگرانی و باورهای فراشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان تائید می کند؛ و می توان این مدل از درمان را نیز برای کاهش نشانه های افسردگی، فرانگرانی و باورهای فراشناختی در مبتلایان به سرطان پستان مدنظر قرار داد.

Keywords:

درمان فراشناخت , افسردگی , فرانگرانی , باورهای فراشناختی , سرطان پستان