مقایسه خود تنظیمی ورزشی و مردانگی/ زنانگی در ورزشکاران فیتنس و پیلانس

هدف: ورزش و فعالیت های جسمانی یکی از مهمترین عوامل اثرگذار در کیفیت زندگی شخصی و اجتماعی، سلامت جسمانی و روانی افراد است. پژوهش حاضر به منظور مقایسه خود تنظیمی ورزشی و مردانیگی/ زنانگی در ورزشکاران فیتنس و پیلاتس انجام شد. روش: این پژوهش از دسته پژوهش های علی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری شامل ورزشکاران زن فیتنس و پیلاتس شهرستان نجف آباد در سال ۱۳۹۸ می باشد که نمونه ای به حجم ۹۰ نفر (۴۵ نفر در رشته فیتنس و ۴۵ نفر در رشته پیلاتس) به روش در دسترس انتخاب شدند و پرسش نامه خود تنظیمی ورزشی ریان و کنل و پرسش نامه مردانگی/ زنانگی آیزنک را تکمیل کردند. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۲ و آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین نمرات مولفه های خود گردانی بیرونی، خود گردانی درون فکنی شده و انگیزش درونی شرکت کنندگان برحسب عضویت گروهی (فیتنس و پیلاتس) تفاوت معناداری وجود دارد (P<۰/۰۵) ولی این تفاوت بین نمرات مولفه ی خودگردانی شناخته شده معنادار نمی باشد (P>۰/۰۵). همچنین بین نمرات متغیر مردانگی/ زنانگی شرکت کنندگان برحسب عضویت گروهی (فیتنس و پیلاتس) تفاوت معناداری وجود دارد (P<۰/۰۵). نتیجه گیری: در مقایسه خود تنظیمی ورزشی دو گروه (فیتنس و پیلاتس)، خود گردانی درون فکنی شده و انگیزش درونی ورزشکاران پیلاتس بیشتر از فیتنس است و خود گردانی بیرونی گروه فیتنس بیشتر از پیلاتس است. در مقایسه مردانگی/ زنانگی افراد دو گروه، ورزشکاران پیلاتس زنانگی بالاتری نسبت به ورزشکاران فیتنس داشته اند. در نهایت می توان بیان کرد ورزشکاران پیلاتس خود تنظیمی ورزشی و زنانگی بالاتری نسبت به ورزشکاران فیتنس دارند و در این جامعه ی آماری ورزش پیلاتس نسبت به فیتنس چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی تاثیرگذارتر بوده است.

Keywords:

خود تنظیمی ورزشی , مردانگی/ زنانگی , فیتنس , پیلاتس