بررسی عملکرد تونل ھای زیرزمینی دارای محافظ بتنی دو لایه در برابر انفجار سطحی

یکی از رویدادهای مهم در بیشتر کشورها این است که تاسیسات زیرزمینی عمیق بطور روز افزون به عنوان بخش مهمی ازتاسیسات دفاعی مطرح می گردد. بطور کلی چنین تاسیساتی قادر خواهند بود که مهم ترین و حیاتی ترین اهداف نظامی وغیرنظامی را حفاظت نموده و در پیروزی در جنگ موثر باشند. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر استفاده از دال بتنیدو لایه که به شکل افقی در سطح فوقانی سازه زیرزمینی ایجاد می گردد می باشد. در ابتدا به بررسی تاثیر بار دینامیکیناشی از انفجار سطحی برروی رفتار تونل در عمق ۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰ متر پرداخته شده است. سپس با توجه به تغییر فاصله ها از هم ۱، ۲، ۳ متر و فاصله دال پایین از سطح بالایی تونل ۱ و ۲ متر و با میرایی و بدون میرایی در نظر گرفتن فنر، رفتارتونل نسبت به نغییر این پارامترها در برابر بار دینامیکی ماده منفجره تی ان تی با وزن ۳۰۰ کیلوگرم مورد بررسی قرارگرفته است. بررسی های حاضر نشان داد، با عمیق تر شدن فاصله تونل از ماده منفجره جابجایی ماکزیمم کمتر شده وزمان جابجایی تغییر میکند. استفاده از دال بتنی دو لایه و فنر با میرایی و بدون میرایی اثر امواج انفجار بر تاج تونل را بهشکل چشمگیری، کمتر کرد.

Keywords:

سازه زیرزمینی , دال بتنی , انفجار سطحی , TNT , سازه بتنی