گلسا بهنام راد - استادیار موسسه آموزش عالی توس مشهد
حمیدرضا خاکپور - دانشجوی کارشناسی ارشد زلزله موسسه آموزش عالی توس مشهد

سیستم های سازهای مورد استفاده در ساختمان های بلند، به لحاظ کمی و کیفی برای افزایش مقاومت آنها در برابرنیروهای ثقلی و جانبی در دست توسعه می باشند. در این رابطه، در سال های اخیر استفاده از سیستم سازهای دیاگریدی کهاز شبکه های مثلثی تشکیل شده است، بسیار مورد توجه مهندسان ومعماران قرار گرفته است. این سیستم سازهای راهی نوو مبتکرانه در ایجاد ساختمان ها با شکل های پیچیده است که حس زیبایی شناسی را نیز ارضا می کند. این پژوهش به منظوربررسی اثر سیستم دیاگریدی بر پاسخ های لرزه ای سازه های بلند انجام گرفته است. بدین منظور یک سازه دیاگریدی ۳۰طبقه در نرم افزار ایتبس مدل شده و تحت ۶ رکورد زلزله میدان دور و میدان نزدیک تحلیل تاریخچه زمانی خطی شده وپاسخ های لرزه ای آن با قاب خمشی مشابه مقایسه گردیده است. در طی این پژوهش اثر عدم استفاده از ستون های میانی درسازه های دیاگریدی نیز مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج پژوهش نشان میدهد که استفاده از سیستم سازهای دیاگریدیعلاوه بر اینکه به خوبی توانسته پاسخ های سازه را کاهش دهد، در کاهش وزن فولاد مصرفی نیز موثر می باشد.

سازه بلند، سیستم سازه ای دیاگریدی، پاسخ لرزه ای، زلزله های میدان دور و میدان نزدیک، تحلیل تاریخچه زمانی