واکاوی یادگیری سیار در کسب مهارت های زبانی

با توجه به شیوع ویروس کرونا و افزایش یادگیری سیار که جزء یادگیری های نوین آموزشیاست؛ پژوهش حاضر قصد دارد، به بررسی کسب مهارت های زبانی دانش آموزان پایه اول ابتداییدر یادگیری سیار بپردازد. رویکرد اتخاذشده کیفی بوده و از روش پژوهش پدیدارشناسی توصیفیجهت جمع آوری داده ها استفاده شده است. میدان پژوهش، معلمان پایه اول ابتدایی آموزش وپرورش استان های تهران و اصفهان بوده، که با نمونه گیری دردسترس و رسیدن به اشباع نظریافراد انتخاب شده اند. ابزار پژوهش، مصاحبه ساختار یافته که شامل سوال هایی در ارتباط بامهارت های زبانی شامل گوش دادن، سخن گفتن، خواندن و نوشتن بود. پژوهشگر، با مصاحبه وبررسی داده های هشت نفر از معلمان کلاس اول به اشباع دست یافت. جهت تحلیل داده ها وکدگذاری آن از نرم افزار MAXQDA استفاده گردید. یافته های پژوهش، به چهار مولفه اصلیدر کسب مهارت های زبانی با توجه به یادگیری سیار اهمیت دارند، اشاره می کند؛ که شامل:معلمان (ضرورت وجود معلمان مسئولیت پذیر و خلاق، ضرورت استفاده از محرک ها در آموزش،راهکارهای معلمان برای کسب مهارت های زبانی)، والدین (ضرورت وجود اولیا در کناردانش آموزان، چالش والدین بدون سواد و راهکارها)، ویژگی های یادگیری سیار (نقاط قوت ونقاط ضعف) و ویژگی های روان شناختی دانش آموزان (مکمل بودن مهارت های زبانی، تفاوت در دانش آموزان، کلاس حضوری و ارتباط همه جانبه) است. هرکدام از این مولفه ها دارای زیرمضامینی هستند که بیانگر ویژگی های مولفه اصلی است. نتیجه آن که با توجه ویژه به مولفه هایاصلی، ابزارهای سیار درکسب مهارت های زبانی دانش آموزان پایه اول ابتدایی نقش دارد. لازماست معلمان راهکارها و اقداماتی انجام دهند تا به وسیله ابزارهای سیار، مهارت های زبانیدانش آموزان تقویت شود و یادگیری سیار صورت پذیرد.

Keywords:

یادگیری سیار , مهارت های زبانی , اول دبستان , شیوع کرونا