تاثیر آموزش مبتنی بر یادگیری سیار بر خلاقیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ایتدایی شهر ساری

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر یادگیری سیار بر خلاقیت و عملکردتحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ایتدایی شهر ساری بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردیو از نظر روش، جزء پژوهش های نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه آماری آن را، کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر ساری تشکیل می دادند که بهدلیل نیمه تجربی بودن پژوهش، تعداد ۴۰ نفر «۲۰نفر گروه آزمایش و ۲۰ نفر گروه کنترل» بااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوریداده ها از پرسشنامه خلاقیت تورنس (۱۹۵۹) با ۶۰ سوال و آزمون محقق ساخته عملکرد تحصیلیبا ۲۰ سوال استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزارها به تایید متخصصان رسید و پایایی آنها بااستفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه خلاقیت ۰/۹۱ و ضریب همبستگی پیرسون برای آزمون عملکرد تحصیلی ۰/۸۹ بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره (آنکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که؛ آموزش مبتنی بر یادگیریسیار بر خلاقیت و عملکرد تحصیلی دانشآموزان پسر پایه ششم ایتدایی شهر ساری تاثیر مثبت ومعناداری دارد و با توجه به مجذور ضریب اتا میزان تاثیر آموزش مبتنی بر یادگیری سیار برخلاقیت (۰/۱۷۰) و عملکرد تحصیلی دانش آموزان (۰/۳۹۳) می باشد.

Keywords:

آموزش , یادگیری سیار , خلاقیت , عملکرد تحصیلی , دانش آموزان