بررسی علت بروز خستگی و ایجاد ترک در قطعه نگهدارنده گیربکس بر اساس روش طیف بار مطالعه موردی: ایجاد ترک و شکست قطعه نگهدارنده گیربکس قطار ۱۰۲ متروی تهران

از منظر تحلیل دینامیکی رفتار قطارها، بروز ترک و درنتیجه شکست در قطعات ثابت و متحرک وسایط نقلیه ریلی اغلب از خستگی و تکانه های شدید ناشی می شود. این شکست ها عمدتا در محل های اتصال قطعات با میله های فریم بوژی رخ می دهد. و می تواند عملکرد ایمن عملیات ریلی را متاثر سازد. مولفه های ورودی بار در مشخصات طراحی قطعه نگهدارنده گیربکس لحاظ شده است اما نمی تواند نشان دهنده شرایط عملیات واقعی بهره برداری باشد. این مسئله نشان دهنده آن است که مقدار قابلیت اطمینان برای خستگی قطعه نگهدارنده گیربکس در شرایط بهره برداری برای قطار ۲۱۰ ناکافی بوده است.در این پژوهش کوشیده شده است یک چارچوب دینامومتریک برای قطعه یادشده با دقت کافی در شرایط شبیه سازی به منظور به دست آوردن وضعیت قطعه در شرایط بار واقعی و میزان خرابی ناشی از آن در محل های خستگی ارائه شود. هدف از اجرای این روش، شناسایی تفاوت های احتمالی میان خستگی در شرایط واقعی و حالت برنامه ریزی شده قطعه موردنظر و سنجش مقدار خرابی ناشی ازترک های خستگی به وجود آمده در آن به عنوان تابع هدف تحقیق و ایجاد طیف بار مکرر و پایدار در نرم افزار شبیه سازی گردید. وضعیت قطعه برای شرایط عملیاتی شبیه سازی شد و درنهایت حالت های ممکن برای بهبود قابلیت اطمینان به طور جامع و سیستماتیک توسط محققان به دست آمد و پیشنهاد گردید.

Keywords:

قطعه نگهدارنده بوژی , ترک ناشی از خستگی , طیف بار , قابلیت اطمینان , خرابی قطعه