بررسی روند و تغییرات احتمالی مشخصه های دمای سالانه استان همدان در طی دوره ۲۰۰۵-۱۹۷۶

در این مطالعه، به منظور بررسی تغییرات اقلیمی و همچنین ارزیابی روند تغییرات دمای هوا، مقادیر داده­های سالانه پنج ایستگاه شاخص استان همدان، برای دوره زمانی (۲۰۰۵-۱۹۷۶)، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. وجود روند در سری­های زمانی داده­های بیشینه، کمینه و میانگین سالانه بر اساس آزمون­های گرافیکی و غیرگرافیکی منکندال و همچنین منحنی تجمعی باقیمانده­های نرمال، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از روش غیر گرافیکی منکندال نشان­دهنده آن است که روند در داده­های بیشینه ایستگاه­های مورد بررسی، افزایشی و فقط در ایستگاه وراینه معنی­دار بوده است. داده­های کمینه کلیه ایستگاه­ها (به جز وراینه) نیز، دارای یک روند معنی­دار افزایشی نسبتا سریع بودند. در ایستگاه وراینه، داده­های کمینه، روندی کاهشی غیر معنی­دار را نشان دادند. همچنین نتایج داده­های میانگین سالانه، بیانگر وجود روندهای افزایشی معنی­دار در ایستگاه­های نوژه، همدان، سد اکباتان بودند. در تحلیل این سری­های زمانی، نتایج دو روش گرافیکی و غیرگرافیکی منکندال با هم مطابقت داشتند. روش منحنی تجمعی باقیمانده­های نرمال که داده­ها را بر اساس یک سال نرمال (که در این تحقیق سال ۱۹۹۰ بود) به دو ناحیه تقسیم می­نماید، دارای نتایجی مشابه روش منکندال بود. بطورکلی نتایج این مطالعه نه فقط بیانگر گرمترشدن دمای هوای اغلب ایستگاه­های منطقه (بخصوص در ناحیه میانی آن) می­باشد، بلکه نشان­دهنده کارکرد مشابه دو روش کاملا متفاوت منکندال و منحنی تجمعی باقیمانده­های نرمال در بررسی روند تغییرات مشخصه­های دما، به منظور آشکارسازی تغییر اقلیم می­باشد. این نتایج می­توانند در پهنه­بندی و پیش­بینی خشکسالی­های آتی و همچنین برنامه­ریزی مدیریت منابع آب منطقه بکاربرده شود.

Keywords:

دمای هوا , همدان , آزمون منکندال , منحنی تجمعی باقیمانده های نرمال , روند , تغییر اقلیم