محمد دریکوند - کارشناسی ارشد مهندسی ایمنی بهداشت و محیط زیست

خط مشی گذاری عمومی شامل سه مرحله اصلی تدوین، اجرا و ارزیابی است. در مسیر اجرای کامل خط مشی، عوامل بازدارنده وتنگناهای زیادی وجود دارند که شناسایی عمد ترین آنها به منظور کارآمد کردن اجرای خط مشی از اهداف اصلی این پژوهش میباشد. از آنجا که خط مشی گذاری عمومی به طور ذاتی یک حوزه پیچید تلقی می شود، طبق قانون ضرور تنوع باید با آن بهصورت پیچیده برخورد کرد؛ بنابراین مواجهه با مسائلی که دارای پیچیدگی ساختاری بود و ذی نفعان دیدگاه های متفاوتی نسبت بهآن دارند، موجب افزایش به کارگیری روش شناسی سیستم نرم در حل مسائل مدیریتی شد است. برای رویاروئی با قرن جدید نیاز بهتصمیم ها و خط مشی های جدید و پیچیده است و اگر نظام سیاست گذاری نتواند خود را با پیچیدگی ها و تغییرهای زمان هماهنگکنند، چیزی جز زیان نصیب ما نخواهد شد. فقدان نظام منسجم تصمیم گیری و تصمیم سازی موجب بروز پیامدهایی چند در عرصهاداره کشور می گردد. این پیامدها از عدم نظم و نسق در گردش کار جامعه و نظامات اجتماعی وابسته، تا مخدوش سازی نظام تقسیمکار اجتماعی و فرهنگی امتداد می یابد. با عنایت به اهمیت خط مشی گذاری و تدوین خط مشی مناسب و از آنجایی که تحقق خطمشی های عمومی نشانه کارآمدی آنها می باشد، در این مقاله به معرفی خط مشی گذاری، رویکردها و مدل های آن، اجرای خطمشی ها و مسائل و مشکلات اجرای آن پرداخته شد است. در این تحقیق ضمن بررسی مدل های خط مشی گذاری عمومی و معایبهر کدام به انتخاب یک مدل مناسب خط مشی گذاری عمومی در مدیریت کشور پرداخته شد است.

خط مشی گذاری سازمانی، اجرای خط و مشی، موانع خط و مشی، مدیریت آیند نگر، مدل نهادی