حامد شاکریان - دانشجوی دکتری تخصصی، رشته مدیریت صنعتی، گروه مدیریت، دانشکده اقتصاد؛ حسابداری و مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز، آذربایجان شرقی، ایران
زهرا زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته آموزش زبان انگلیسی، گروه زبان های خارجه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، یزد، ایران

تنها دستیابی به نتایج قابل پیش بینی، به تنهایی برای تاثیرگذاری بر سیاست تحقیق، کافی نیست. سیاستگذاران تحقیق، نیاز به اطلاعات و بینش خاص در مورددیدگاه ساختاری آینده در زمینه پیش بینی برنامه ریزی راهبردی دارند. بنابراین، کسب حداکثر سود از فعالیت های پیش بینی، نیاز به یک روند دقیق طراحیشده و فعالانه منتقل شده از نتایج پیش بینی به سیاست های ساخت تحقیق دارد. این مقاله با هدف ارائه چنین فرایندی ("گفتگوی راهبردی") و نشان دادنآن با نمونه های اخیر در کشور آلمان، انجام شده است. نویسندگان، گفتمان راهبردی را با ابزارهای گفتمان موجود مقایسه نموده و ارتباط اهداف نظری خود رابرای انتقال نتایج پیش بینی به سیاست های تحقیقاتی، بررسی می کنند. آنها درس هایی را که از چنین گفتگو ها در یک فرایند هفت گانه آموخته شده ، راجهت تطابق با موقعیت های خاص استفاده می کنند. عوامل موفقیت مشخص شناسایی شده و با فرآیندها، مرتبط شده است. یافته ها- گفتمان راهبردی، یک ابزار موثر و کارآمد برای دستیابی به انتقال نتایج از فرایندهای راهبردی مانند پیش بینی به سیاست گذاری پژوهشی است. نتایج پیش بینی شده به دقتپردازش شده و به طور مستقیم به عنوان یک ورودی برای توسعه سیاست، استفاده می شوند. این ابزار، همچنین به ایجاد یک چشم انداز مشترک برای آینده وشکل دادن حمایت های پشتیبانی زیر ساخت کمک می کند. انتقال نتایج پیش بینی به سیاست گذاری تحقیق و نیز توسعه روش ها و فعالیت های پیش بینیکننده مورد بحث و بررسی قرار گرفته است با این حال باید اطمینان حاصل نمود که این چنین فعالیت ها از بیشترین اثرگذاری برخوردار باشند.

پیش بینی، گفتوگوی راهبردی ، سیاست تحقیق، همبستگی ذینفعان، برنامه ریزی سناریو، آلمان، نوآوری، برنامه ریزی راهبردی ، مدیریت، مدیریت