شناسائی عوامل موثر در رتبه بندی دانشگاه های علوم پزشکی

اهداف: دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی، به عنوان نهادهای دانش محور نقش کلیدی در توسعه کشورها دارند و عملکرد آنهادر حوزه های مختلف باید ارزیابی شود. رتبه بندی یکی از ابزارهای ارزیابی عملکرد، رقابت پذیری و موفقیت دانشگاه ها بهشمار می آید. بنابراین رتبه بندی مطلوب خواهد بود که برگرفته از رسالت، ماموریت و وظایف کلیدی نظام آموزش عالی باشدبه گونه ای که با اجرای آن، شاهد تغییر رفتار موسسات در مسیر اهداف کلان باشیم. هدف پژوهش حاضر شناسایی شاخصهای رتبه بندی دانشگاه های علوم پزشکی ایران می باشد.مواد وروش ها: این پژوهش مطالعه ای آمیخته با رویکرد تحلیل محتواست. فرایند جمع آوری داده ها مشتمل بر ۲۲ مصاحبهنیمه ساختار یافته با اعضاء هیات علمی و افراد صاحب نظردانشگاه های علوم پزشکی شمال شرق کشور (مشهد، بجنورد،بیرجند) بوده که بر اساس روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و تحلیل داده ها به روش آنالیز محتوی کیفی انجام گرفت.یافته ها: با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا شاخص های رتبه بندی دانشگاه های علوم پزشکی شناسایی گردید که در نهایت۱۲۶ شاخص، ۲۷ مقوله در ۹ بعد احصاء وشناسایی شدند. درادامه بمنظور تعمیم نتایج پژوهش به سایر دانشگاه های علومپزشکی کشور جامعه آماری بخش کمی از طریق روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۱۶۲۹ نفر انتخاب که از طریق فرمولکوکران ۳۱۳ به عنوان حجم نمونه شناسایی و شاخص های احصاء شده در مرحله کیفی در قالب پرسشنامه محقق ساخته درمعرض قضاوت اعضاء هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی (سنندج، کرمان، هرمزگان ومشهد) قرار گرفت.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد تاثیرگذارترین ابعاد وشاخص ها به ترتیب: آموزش، منابع انسانی، بهداشتعمومی، بودجه بهداشت ودرمان، پژوهش، منابع مالی دانشگاهی، بهسازی محیطی بوده است و از آنجا که بعد آموزش و منابعانسانی از مهمترین و تاثیرگذارترین شاخص ها در رتبه بندی دانشگاه های علوم پزشکی می باشد، به مسئولین توصیه می گرددتوجه بیشتری به این دو شاخص مهم داشته باشند که بتوانیم شاهد تکامل و پیشرفت بیشتر و سریعتر دانشگاه های علومپزشکی باشیم.