بررسی رابطه بین هوش معنوی و مهارت اجتماعی با افسردگی با توجه به نقش میانجی اضطراب در بین دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر گرگان

در این تحقیق رابطه بین هوش معنوی و مهارت اجتماعی با افسردگی با توجه به نقش میانجی اضطراب دانش آموزان دختردوره متوسطه شهر گرگان مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفیپیمایشی و از نوع همبستگی محسوب می گردد. جامعه آماری برای انجام این تحقیق شامل کلیه کارکنان دانش آموزان دختردوره متوسطه شهر گرگان به تعداد ۱۶۵۳ نیر می باشد. حجم نمونه از طریق جدول کرجسی و مورگان تعداد ۳۱۲ نفر بعنوانگروه نمونه برآورد گردید. همچنین جهت انتخاب نمونه مناسب از روش تصادفی ساده استفاده شده است. روش جمع آوریداده ها نیز میدانی و کتابخانه ای و ابزار آن پرسشنامه های استاندارد می باشد. روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط اساتید وروایی ساده توسط تحلیل عاملی تایید شد. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جهتتجزیه و تحلیل داده ها بر حسب فرضیه های این پژوهش از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی که جهت انجام تحلیلعاملی با استفاده از نرم افزار SPSS و جهت بررسی و تحلیل فرضیات تحقیق از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارLisrel استفاده شده است. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد بین هوش معنوی و مهارت اجتماعی با اضطراب رابطهمعنی داری وجود دارد. بین هوش معنوی و مهارت اجتماعی با افسردگی رابطه معنی داری وجود دارد. بین اضطراب و افسردگیرابطه معنی داری وجود دارد. اضطراب در رابطه بین هوش معنوی و افسردگی نقش میانجی نودارد. اضطراب در رابطه بینمهارت اجتماعی و افسردگی نقش میانجی ندارد.

Keywords:

هوش معنوی , مهارت اجتماعی , اضطراب , افسردگی