بررسی کشت مخلوط افزایشی جو و ماشک سردسیری در سطوح مختلف نیتروژن

آزمایش به منظور تعیین مناسبترین ترکیب و نسبت اختلاط در کشت مخلوط جو و ماشک سردسیری در سطح مختلف نیتروژن در دو ایستگاه تحقیقات کشاوزی (سیساب و شیروان) خراسان شمالی در سال ۱۳۹۷ با ۱۵ تیمار در ۴ تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح نیتروژن ( صفر، ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار) و فاکتور فرعی ترکیب کشت گیاهان به صورت کشت خالص جو و کشت خالص ماشک و کشت مخلوط این گیاهان با نسبت های ۱۰۰:۱۵، ۱۰۰:۳۰ و ۱۰۰:۴۵ بودند. کشت مخلوط بصورت درهم و بصورت افزایشی اجرا شد. صفات مورد بررسی شامل کلروفیل بالای کانوپی جو، عملکرد بیولوژیک جو، عملکرد بیولوژیک ماشک، وزن خشک علف های هرز و میزان پروتئین کل در کشت مخلوط بودند. برای ارزیابی کشت مخلوط از شاخص نسبت برابری زمین استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش مقدار نیتروژن در هکتار بر عملکرد بیولوژیک جو و ماشک افزوده می شود بطوریکه بیشترین مقدار عملکرد بیولوژیک جو و ماشک در نیتروژن ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار در کشت خالص آنها در منطقه سیساب حاصل شد. بیشترین مقدار وزن خشک علف های هرز در کشت خالص گونه ها در نیتروژن ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار حاصل شد. شاخص نسبت برابری زمین در تیمارهای مختلف نشان داد در تیمارهای کشت مخلوط نسبت LER با افزایش میزان ماشک به جو مقدار LER افزایش یافت و در تیمارهای ۱۰۰:۴۵ مقدار آن بیش از یک بوده است بیشترین مقدار LER مربوط به مکان شیروان و در سطخ ۵۰ کیلوگرم نیتروژن و در کشت مخوط ۱۰۰:۴۵ با متوسط عددی ۱/۱۵۸ حاصل شد.

Keywords:

جو , کشت مخلوط , ماشک , نسبت برابری زمین , نیتروژن