تاثیر امولسیفایرها بر بهبود استفاده از چربی جیره: با تکیه بر اثر Artifier بر عملکرد وقابلیت هضم مواد مغذی جیره جوجه های گوشتی

هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر امولسیفایر آرتیفایر در جیره بر عملکرد جوجه های گوشتی بود. از تعداد ۵۴۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس ۳۰۸ در یک آزمایش فاکتوریل ۳×۳ با سه سطح آرتیفایر (صفر، ۲۵۰ و ۵۰۰ گرم در تن) و سه سطح انرژی (در حد نیاز، ۴۵ و ۹۰ کیلوکالری در کیلوگرم کمتر از نیاز) در قالب طرح کاملا تصادفی با ۹ تیمار، ۴ تکرار و ۱۵ پرنده در هر تکرار استفاده شد. جیرههای آزمایش برای سه دوره آغازین (۱-۱۰ روزگی)، رشد (۱۱-۲۴ روزگی) و پایانی (۲۵-۴۲ روزگی) تنظیم شدند. مقدار روغن در جیره های آغازین، رشد و پایانی به ترتیب ۲، ۳ و ۴ درصد و مقدار سطوح کاهش یافته انرژی جیره، در دوره آغازین ۴۵ و ۹۰، در دوره رشد ۶۰ و ۱۰۵ و در دوره پایانی ۷۵ و ۱۲۰ کیلوکالری در کیلوگرم در نظر گرفته شد. کاهش سطح انرژی قابل متابولیسم جیره، رشد جوجه های گوشتی در دوره های آغازین و رشد را کاهش داد (p<۰/۰۵ (افزودن آرتیفایر به جیره افزایش وزن روزانه را در هر سه دوره و کل دوره پرورش افزایش داد و موجب بهبود ضریب تبدیل در کل دوره شدp<۰/۰۵انرژی قابل متابولیسم ظاهری AME و قابلیت هضم چربی خام در دوره های آغازین و پایانی با کاهش سطح انرژی به طور معنی داری کاهش یافتند p<۰/۰۵ با افزودن آرتیفایر به جیره به طور معنی داری افزایش یافتp<۰/۰۵ تفاوتی بین میزان AMEجیره های دارای کمبود انرژی حاوی دوسطح ارتیفایر مشاهده نشد با این حال مقدار AME جیره های معمولی حاوی سطوح مختلف آرتیفایر بیشتر از سایر جیره ها بود p<۰/۰۵ به طور کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده از آرتیفایر (۲۵۰ و ۵۰۰ گرم در تن) در جیره حاوی چربی ولی با کمبود انرژی سبب افزایش قابلیت هضم چربی و بهبود عملکرد جوجه های گوشتی می شود

Keywords:

آرتیفایر , جوجه های گوشتی , قابلیت هضم , عملکرد