ارزیابی نگرش دبیران در خصوص موانع مربوط یاد دهنده در روش های نوین تدریس تربیت بدنی

یکی از فرآیندهای مهم در آموزش وپرورش فعالیت های یاددهی–یادگیری معلم و روش های تدریس اوست. در هر نظام آموزش وپرورش هدف تربیتی و آموزشی درنهایت بوسیله معلم تحقق می یابد. محتوی دروس، موضوع های علمی، الگوهای تربیتی و رفتاری همه و همه بوسیله معلم به دانش آموزان منتقل می شود. در فرآیند آموزش، یادگیری از طریق تدریس صورت می گیرد. این پژوهش باهدف تفاوت نگرش دبیران در خصوص موانع مربوط به یاد دهنده در روش های نوین تدریس تربیت بدنی انجام پذیرفت. بدین منظور تعداد ۵۲۲ نفر از دبیران زن و مرد شاغل در کل مدارس مقطع متوسطه اول استان خوزستان به عنوان جامعه آماری انتخاب گردید. پرسشنامه ای، مشتمل بر ۵۴ سوال که به بررسی و شناسایی موانع مختلف موجود در اجرای روش های نوین تدریس تربیت بدنی پایه اول متوسطه از دیدگاه دبیران تربیت بدنی می پردازد. برای این منظور موانع موجود در اجرای روش های نوین تدریس را به چهار قسمت تقسیم کرده و برای هر قسمت سوالات مربوط به خود نوشته شده است و درنهایت بر اساس مقیاس درجه بندی لیکرت تنظیم گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که عدم به کارگیری روش های نوین تدریس در فرآیند آموزشی درس تربیت بدنی، عدم علاقه مندی دانش آموزان به کلاس درس تربیت بدنی، عدم استفاده از روش های علمی و کمبود فضای آموزشی از دلایل تفاوت در نگرش دبیران نسبت به این مسئله می باشد.

Keywords:

تربیت بدنی , پایه هفتم , یاد دهنده , دبیران