شهرزاد عیسی خانی - کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه پیام نور شیراز

هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب کرونا در زنان براساس ابعاد شخصیت بود. پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه ی آماری را تمامی زنان منطقه دو شهر شیراز در سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند که نمونه ای ۲۰۰ نفری به روشدر دسترس از این جامعه انتخاب شد. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه ابعاد شخصیت نئو (مک کری و کاستا، ۱۹۸۹) واضطراب کرونا (علی پور و همکارارن، ۱۳۹۸) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون ورگرسیون چندگانه انجام گرفت. یافته ها نشان داد که ابعاد توافق پذیر بودن، برون گرایی، انعطاف پذیر بودن و وجدانی بودن بااضطراب کرونا رابطه منفی داشتند، بعد روان رنجور خویی نیز رابطه ی مثبتی با اضطراب کرونا داشت. نتایج حاصل از تحلیلرگرسیون نیز نشان داد که چهار بعد شخصیتی (توافق پذیری، برون گرایی، انعطاف پذیری و وجدانیت) توانستند نمرات اضطرابکرونای زنان را به صورت منفی پیش بینی کنند. و بعد روان رنجورخویی، اضطراب کرونا در زنان را به صورت مستقیم پیش بینی کرد.

ابعاد شخصیت، اضطراب، کرونا