ارزیابی نقش دریاچه چیتگر بر مولفه های برانگیزنده حس تعلق در میان ساکنین محدوده

با توجه به اهمیت و نقش کلیدی دریاچه ی مصنوعی چیتگر و پتانسیل آن در جذب گردشگر و ایجاد جاذبه برای ساکنین محلی و غیر محلی و همچنین با در نظر داشتن اهمیت وجود حس تعلق و دلبستگی در میان ساکنین محدوده برای تعالی و رشد هر چه بیشتر محدوده دریاچه، عوامل ایجاد حس تعلق و همچنین نقش دریاچه ی چیتگر به عنوان اولین تجربه ی دریاچه های مصنوعی در تهران مورد تحلیل این پژوهش می باشد. به همین جهت اولا شناخت مولفه های هویتی به خصوص حس تعلق و ثانیا ارتباط، میزان و نقش دریاچه چیتگر در ارتباط با حس تعلق از اهداف این پژوهش می باشد. در واقع به ترتیب بایستی مولفه های حس تعلق، نقش دریاچه به عنوان عاملی در برانگیختن حس تعلق و در نهایت میزان حس تعلق ساکنین محدوه دریاچه چیتگر مشخص گردد و به آن پاسخ داده شود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی، تحلیلی است. چارچوب نظری تحقیق بر اساس روش اسنادی است. همچنین روش نمونه گیری از جامعه، روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده است. با توجه به اینکه متغیرهای تحقیق از نوع کمی- کیفی می باشد،. گردآوری داده های عددی به وسیله پایایی و روایی پرسشنامه و از روش طیف ۵ گزینه ایی لیکرت و برای تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل عاملی و همبستگی اسپیرمن با توجه به نوع مولفه ها استفاده خواهد شد. در این تحقیق حس مکان به عنوان متغیر وابسته لحاظ گردیده است متغیرهای تحقیق در دو دسته مصادیق عینی و مفاهیم ذهنی دسته بندی شدند که به وسیله ی نرم افزار spss تحلیل می شوند. در نتیجه ی این تحقیق سه مجموعه از عوامل حس مکان، در قالب عوامل محیطی، فردی و پیوند های اجتماعی انتخاب می گردند که هر سه با فرایند های تعاملی اشتراک داشته و بخشی از آن به حساب می آیند. همچنین جدای از ویژگی های فردی و گروهی، میزان صمیمیت و تعاملات افراد، بسیار بر دلبستگی و حس تعلق تاثیر گذار است که وجود آن در ساکنین محدوده ی دریاچه به دلیل وجود ریشه های عاطفی در آنان تایید می گردد.

Keywords:

دریاچه ی چیتگر , حس تعلق , حس مکان , مولفه های حس تعلق