بررسی کیفیت پیاده رو خیابان رودکی شیراز و نحوه تبدیل آن به مسیر پیاده محور

توسعه ساختار مدرن شهر بر سه محور :دروازه قرآن، دروازه اصفهان و محور دروازه اصفهان - دروازه کازرون، محوربازار – قصرالدشت می باشد .پیدایش اصطلاح شهر جدید و شهر قدیم به نحوی بود که بخش مسکونی جدید در ضلع غربی شهر، اختصاص به قشر ثروتمند داشت .پیدایش فضای عمومی مدرن شهری چون خیابان زند، چهارباغ صفوی و همچنین خیابان هایی مانند سعدی، رودکی، فردوسی، قاآنی، داریوش و منوچهری که در دوره های قبل به صورت شهر قدیم و جدید خود را نشان داده بود اینک صورت تمایز بخش شمالی و غربی با بخش شرقی و جنوبی نیز به آن افزوده شده است .روش تحقیق در این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی می باشد که تلاش شده است متغیرهای موثر بر مساله که از مبانی نظری تحقیق و تجارب مطالعاتی حاصل می شود شناسایی شود .در این روش با توجه به بررسی وضعیت کنونی اجتماعی - اقتصادی و تاثیرات بوجود آمده و ارتباط آنها با احداث پیاده راه خیابان رودکی، در و ضریب spss صدد برآورد میزان رضایتمندی اهالی و کسبه بعد از اجرای طرح در این محور شده ایم که در این بین از تحلیل آماری همبستگی و سطح معناداری پیرسون استفاده شده است .پس از مقایسه برداشت میدانی، به بررسی تجزیه و تحلیل نظر شهروندان می پردازیم . جامعه آماری شهر شیراز می باشد و حجم نمونه ۵۱۲ نفر در نظر گرفته می شود شهروندان با پاسخ دهی به ۵۲ سوال پرسشنامه، ارزیابی پیاده رو را انجام دادند .هریک از سوالات پرسشنامه دارای پنج گزینه خیلی مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب، خیلی نامناسب بودند .با توجه به اینکه پیاده راه خیابان رودکی شیراز یکی از محورهای پر رفت و آمد می باشد و قبل از ایجاد طرح، تردد وسایل نقلیه موتوری عمومی و شخصی (در آن بسیار بود و همچنین میزان توقف و خرید شهروندان با توجه به مسیرهای ایاب و ذهاب روزانه بالا بوده است که قادر بوده در جذب شهروندان جهت خرید از واحدهای تجاری این محور در قبل از اجرای این طرح مثبت ارزیابی نماید که هم اکنون این مساله پس از اجرای طرح کاهش چشمگیری داشته است.

Keywords:

پیاده راه , رضایتمندی , خیابان رودکی , فضای عمومی