پیمان عباسی - دانشجوی دکترای مهندسی عمران، گرایش مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن،
رضوان دالوند - فارغ التحصیل کارشناس ارشد شهرسازی، دانشگاه بوعلی سینا همدان،
محمد درستکار - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش ژئوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
محمد حیدری - فارغ التحصیل دکترای مهندسی عمران گرایش مهندسی منابع آب، دانشگاه UM مالزی

توجه به پیاده مداری و دوچرخه سواری از ضروریات برنامه ریزی شهری در راستای توسعه پایدار است. امروزه در شهرهای مختلف دنیا، دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه اصلی و پایدار جا به جایی در کنار پیاده روی روز به روز مورد توجه بیشتری قرار می گیرد. آنچه اهمیت توجه به پیاده روها و مسیر دوچرخه را بیشتر مشخص می کند، سطح وسیع آن در شهر و صرف هزینه های سنگین برای آن می باشد. متاسفانه علیرغم صرف هزینه های سنگین شهری جهت اجرای پیاده رو و مسیر دوچرخه مجزا، رضایت شهروندان در اجرای پیاده روها و مسیر دوچرخه لحاظ نگردیده است. لذا در این پژوهش به دنبال تشریح شاخص ها و زیر شاخص های اجرایی احداث و بهسازی مسیرهای پیاده رو و دوچرخه به صورت توامان می باشد. در این پژوهش این دو فضای شهری "مسیرپیاده همسان" نامیده می شوند تا معیار های مهم اجرایی به صورت توامان در نظر گرفته شود تا رضایت شهروندان را با در نظر گرفتن تمامی امکانات و تسهیلات در پی داشته باشد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت میدانی- کتابخانه ای و توصیفی – تحلیلی می باشد. پژوهش حاضر به عنوان یک مطالعه کاربردی می تواند چهارچوب کامل و جامعی جهت احداث و بهسازی این معابر برای متولیان اجرا در شهرها بخصوص شهرداری ها باشد. در این پژوهش شاخصهای کلی "ایمنی و امنیت"،" آسایش اقلیمی و محیطی " ، "نیازهای فیزیولوژی بدن"، "پویایی اقتصادی"، "افزایش سرزندگی"، "اجرای صحیح و بکارگیری مصالح بادوام "، "دید ماکروسکوپی و میکروسکوپی به محیط"، "رعایت ضوابط ویژه افراد دارای محدودیت "جهت مدلسازی و چارچوب نظری ایجاد مسیر پیاده همسان در نظر گرفته شده است که توجه به این موارد به صورت کامل و جامع می تواند رضایت شهروندان را از تجربه و استفاده از این فضای شهری در پی داشته باشد.

ایمنی پیاده رو، آسایش اقلیمی و محیطی مسیر، پیاده رو بتنی، مسیر دوچرخه سواری