علی اصغر محمدی - کارشناسی ارشد رشته مهندسی معماری دانشگاه آزاد سنندج، کردستان، ایران،

امروزه در برنامه ریزی شهری نوین، نقش فضاهای سبز و نیز توزیع و پراکنش سلسله مراتبی آنها در سطح شهر، از اهمیت ویژهای برخوردار است. مکانیابی نادرست این فضاها، باعث عدم استفاده مناسب شهروندان، ایجاد محدودیت در انتخاب، دسترسی نامطلوب، کاهش امنیت روانی و عدم تعاملات اجتماعی در فضاهای سبز شهری میشود. همچنین فقدان رویکردهای اکولوژیک در برنامه ریزی و طراحی، پایداری شبکه اکولوژیک شهری را دچار اختلال کرده و به همین دلیل نیز ساختار و کارکردهای اکولوژیک شهری با اشکال مواجه شده و پایداری آنها در معرض تهدید جدی است . از این رو استفاده و بسط چارچوب طراحی اکولوژیک در برنامه ریزی و طراحی منظر شهری الزامی انکارناپذیر و اجتناب ناپذیر است. در این تحقیق تلاش شده است با استفاده از روش طراحی اکولوژیک ابتدا بنیان مناسب برای شناخت و تحلیل فراهم و سپس بر مبنای اصول طراحی اکولوژیک اقدام به طراحی پارک اکولوژیک شده است. در پژوهش حاضر که به روش توصیفی-تحلیلی شکل گرفته ابتدا برای بررسی وضعیت موجود فضای سبز در سطح شهر و الگوی پراکنش این فضاها اطلاعات بالادستی (طرح تفصیلی ومطالعات انجام شده) مورد مطالعه قرار گرفته است. سپس به منظور ارائه الگوی بهینه از توزیع فضای سبز از روش تحلیل سلسله مراتبی و تئوریهای مکان یابی استفاده گردیده است. فضاهای سبز مناطق شهر ایلام جامعه آماری این پژوهش بوده و هدف اصلی آن نیز بررسی وضعیت توزیع و پراکنش فضای سبز در سطح مناطق و در نهایت ارائه الگویی بهینه از توزیع و مکان گزینی این فضاها در منطقه مورد نیاز است. نتایج بدست آمده از بررسی توزیع فضاهای سبز، نشان دهنده الگوی نامنظم پراکنش و توزیع فضای سبز در سطح شهر ایلام بوده است. چراکه برای منطقه شهری شماره سه هیچ فضای سبزی در نظرگرفته نشده است لذا لزوم طراحی فضای سبز در این منطقه از شهر نسبت به سایر مناطق بیشتر احساس شده ونگارنده موضوع طراحی پژوهش خود را به طراحی پارک منطقه سه اختصاص داده تادر این راستا توانسته باشد درجهت توزیع متوازن فضای سبز درشهر ایلام کوشا باشد.

طراحی اکولوژیک، پارک درون شهری، مکانیابی پارک، شهر ایلام.