تاثیر فضای سبز در مجتمع های مسکونی (آپارتمان ها)با هدف ارتقا حس تعلق به مکان(آشتی دوباره انسان با طبیعت)

دغدغه های زندگی شهرنشینی و به دنبال آن آپارتمان نشینی، سبب فاصله افتادن بین طبیعت و انسانها شده است ؟در صورتی که فطرت انسانها با طبیعت عجین بوده و این عدم ارتباط با طبیعت مشکلات روانی و جسمی فراوانی را برای انسانها، سببب گردیده است ؟هدف از پژوهش حاضر پیشنهاد راهکارهای طراحی جهت ارتباط آپارتمانهای مسکونی با طبیعبت(فضای سبز) جهت ارتقا حس تعلق به مکان میباشد ؟بدین منظور از روش تحلیلی توصیفی، با ابزار تحلیل گرافیکی استفاده شد مسکن یکی از مهمترین نیازهای بشر برای رسیدن به آرامش، درونگرایی و دریافت حس امنیت است .کم توجه ی به مکان زندگی، حفظ و تداوم حس مکانی که انسان در آن سکنی گزیده است، مسئله ای است که در ده ه های اخیر به خصوص در کشورهای درحال توسعه به صورت گسترده ای رخ داده است. امروزه نگاه اغلب افراد ساکن در مجموعه های مسکونی به فضای زندگی خود، نگاهی غریبه و عاری از تعلق و دلبستگی به آنست و اکثرا در پساذهن خود چنین تصور می کنند که مکان زندگی شان محل دلخواه نبوده و باید روزی آن را ترک و به جای دیگر بروند. این امر ضرورت بررسی عوامل موثر بر حس تعلق را بیان میدارد تا گامی در جهت افزایش تعلق و دلبستگی به فضای مسکونی برداشته شود .؟ بدین ترتیب که پس از مطالعه تاثیرات فضای سبزبر انسان، راهکارهایی برای طراحی آپارتمانها(فرم غالب مسکن های شهری) با هدف افزایش حضورفضای سبز در آپارتمانها جهت ارتقا حس تعلق به مکان تبیین شد ؟ازنتایج پژوهش، راهکارهایی درطراحی معماری می باشد که به طراحی و بازطراحی انواع فضاهای باز و نیمه باز و کیفیت بخشیدن به این فضاها و توجه به عوامل طبیعی اطراف سایت، منجر می شود ؟با توجه به تاثیرات مثبت ارتباط با طبیعت بر انسان و ارتقا حس تعلق به مکان ؛ امید است که در آینده بهره مندی از طبیعت و فضای سبز در طراحی ها به عنوان یکی از اصول طراحی فضای معماری بیش از پیش مدنظر طراحان قرار گیرد؟

Keywords:

آپارتمان , فضای سبز. طبیعت , سلامت روانی , راهکارهای طراحی , حس تعلق مکان.