تاثیر طراحی احساسی در مصرف کنندگان مبلمان در استان تهران با رویکرد کاهش مصرف گرایی

مصرف گرایی و به دنبال آن آسیب به محیط زیست، از مشکل های بزرگ امروزه بشر است. در حال حاضر با بالا رفتن انتخاب های کاربر، توقعات او از محصول بالا رفته است و به همین دلیل طراحی بسیار سخت تر گردیده و جامعه درگیر مصرف گرایی بیش از حد شده است. تحقیقات زیادی در این باره صورت گرفته شده که اغلب مربوط به بازیافت و بهیافت است، با این حال مصرف گرایی به رشد خود ادامه میدهد. طراحی احساسی با استفاده از علم روانشناسی، در جستجوی بهبود کیفیت زندگی انسان ها از طریق در نظر گرفتن احساسات افراد در پروسه طراحی می باشد. در سال های اخیر، تحقیقات زیادی در مورد طراحی احساسی انجام شده است و حتی تولیدکنندگان بزرگ دنیا مانند شرکت اتومبیل سازی میتسوبیشی، از نتایج به دست آمده در پروسه ی تولید خود استفاده کرده اند، اما در حیطه ی طراحی مبلمان، تحقیقات کمتری نسبت به سایر زمینه های طراحی شکل گرفته است. طراحی احساسی شامل سه سطح غریزی، رفتاری و انعکاسی است. سطح غریزی مربوط به ظاهر محصول می باشد، سطح رفتاری با استفاده کردن از محصول سروکار دارد و سطح انعکاسی مربوط به خاطرات، فرهنگ ها و معانی مختص به هر مصرف کننده است. مسئله ی مصرف کردن با انتخاب محصول مورد نظر و خریدن آن تازه آغاز میشود و تا زمانی که آن محصول دور ریخته شود، ادامه دارد. در طول این مدت، محصول رابطه ای احساسی را با مصرف کننده برقرار می کند. در مسئله ی مصرف گرایی، این طول عمر محصول است که بسیار کوتاه می باشد و این قضیه نشانه ی رابطه های شکست خورده بین مصرف کننده و محصول است. به این ترتیب، به محض اینکه مصرف کننده، احساسات خود را نسبت به محصول از دست بدهد، حتی اگر سالم و قابل استفاده باشد، آن را دور میاندازد و اینجاست که مشکل مصرف گرایی موجب تولید بیش از حد و آسیب به محیط زیست می شود. نکته ای که در اینجا با آن مواجه میشویم این است که راه حل های بیان شده، تنها می تواند نتیجه ی مصرف گرایی که همان تولید زباله بیش از حد و آلودگی محیط زیست می باشد را از چشم ما دور کند و در واقع زمان بعد از عمل مصرف کردن را در نظر دارد. به همین دلیل جاناتان چپمن این راه حل ها را به پزشکی غرب تشبیه کرد، به این معنا که این راه حل و روش ها تنها به دنبال از بین بردن علائم بیماری میباشند و به ریشه ی بیماری و از بین بردن آن توجهی نمی کند. یکی از اهداف طراحی احساسی، تقویت رابطه ی احساسی بین مصرف کننده و محصول است که با تقویت آن می توان طول عمر محصول را افزایش داد و در نتیجه از مصرف گرایی بیش از حد جلوگیری کرد. در این مقاله با تنظیم پرسشنامه ای، اهمیت سه سطح طراحی احساسی و پیاده کردن آن بر روی طراحی مبلمان به منظور کاهش مصرف گرایی مورد بررسی قرار می گیرد.