ارزیابی سازگاری کاربریهای اراضی شهری مطالعه موردی: منطقه ۱ شهر زاهدان با استفاده از نرم افزار (GIS,AHP)

امروزه درپی تحولات کالبدی - فضایی سریع در شهرها، برنامه ریزی کاربری اراضی شهری بر پایه دو اصل ارزشهای توسعه پایدار و اعتلای کیفیت زندگی، در پی تدوین معیارها و استانداردهای مناسب کاربری و...است، در واقع هدف نهایی برنامه ریزی کاربری زمین ایجاد نوعی »تعادل اکولوژیک« و »عدالت اجتماعی« در روند توسعه و عمران شهر است.ارزیابی کاربریهای مختلف شهری اساسا به منظور اطمینان خاطر از استقرار منطقی آنها و رعایت تناسبات لازم به دو صورت کمی و کیفی صورت میگیرد کاربری هایی که در یک منطقه استقرار می یابند نباید موجب مزاحمت و مانع اجرای فعالیتهای دیگر گردند. لذا هدف پژوهش حاضر ارزیابی سازگاری کاربریهای اراضی شهری (مطالعه موردی: منطقه ۱ شهر زاهدان) میباشد. رویکرد حاکم بر فضای تحقیق کیفی و کمی و نوع تحقیق کاربردی است. در این مورد مطالعات جامعی در خصوص شاخصهای تحقیق در محدوده مورد مطالعه انجام و سپس برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، توصیفی و استنباطی از نرم افزار ( ARC (GIS تکنیک چند معیاره (AHP) استفاده شده است. نتایج مدل ترکیبی بر اساس GIS و AHP نشان داد که کاربری مذهبی با امتیاز (۰,۴۲۴) و کاربری تجاری با امتیاز (۰,۰۲۷)، در اولویت اول و هفتم قرار دارند. در نهایت نقشه تلفیق کاربریها نشان داد، سطح وسیعی از شهر را وضعیت سازگار و نسبتا سازگار فرا گرفته است.

Keywords:

سازگاری , کاربری اراضی شهری , منطقه ۱ شهر زاهدان , سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS , AHP )