مدل آشپز خانه مطلوب از نظرطلاب ودانشجویان شهر قم در زندگی آپارتمانی معاصر

از آشپزخانه در مفهوم جدید خود به عنوان قلب خانه نام برده میشود . سپری کردن ساعتهای زیاد در این بخش از خانه، باعث می شود تا ما به دنبال راحتی و زیبایی هر چه بیشتر آن باشیم . در سال های نه چندان دور که پای آشپزخانه اپن به داخل منازل باز شده بود برای کسانی که برای اولین بار این مدل معماری را می دیدند، خیلی تازگی داشت. آنها باور نداشتند آشپزخانه ای که روزگاری قلمرو بانوی خانه بود و یک ساختار اتاقی شکل و بسته برای خود داشت به این شکل دربیاید و از اتاق نشیمن و پذیرایی کامال فضای داخل آن قابل مشاهده باشد. ورود آشپزخانه مدرن به ایران و عمومی شدن آن در دهه ۱۳۳۰ مفهوم نوین «آشپزخانه به منزله قلب خانه» را وارد زندگی روزمره زن ایرانی نمود. در این مقاله، با استفاده از گونه تحقیق کیفی ، گرد آوری اطلاعات از طریق مصاحبه ، پرسشنامه و تحلیل پاسخ ها، جنبه های گوناگون مفاهیم فرهنگی آشپزخانه در زندگی آپارتمانی معاصر و مقایسه پاسخ های دو گروه طالب و دانشجویان و پیدا کردن رابطه ای معنادار بین پاسخ ها، مورد مطالعه قرار گرفته است. تمرکز این مطالعه بر خانواده های مذهبی و دانشجویان در شهر قم بوده است. تعریف آشپزخانه در نگاه این دو گروه از فضای شخصی با محرمیت ویژه )برای زنان( تا یک فضای زندگی خانوادگی، از یک فضای خدماتی تا یک فضای سرشار از روح زندگی و یا یک مکان عادی که دارای تداعیات خاص خود در زندگی زنان مسلمان ایرانی، بیان شده است. طی این بررسی مشخص گردید که دانشجویان بیشتر به جنبه های زیبایی شناسانه مدل آشپزخانه توجه دارند و آشپزخانه های باز همچون جزیره و اپن انتخاب اول آنهاست در حالی که طلاب بیشتر با توجه به اصول اعتقادی خود و در نظر گرفتن مسائلی همچون محرمیت به پرسش پاسخ میگویند و آشپزخانه بسته انتخاب نخست این گروه می باشد.

Keywords:

آشپزخانه , فضای خانوادگی , فرهنگ اسلامی ایرانی , شهر قم , سبک زندگی , معماری اسلامی