شناسایی شاخصهای توسعه اکولوژیک در دانش طراحی شهری

امروزه در زمینه برنامه ریزی و طراحی شهری و توسعه شهری، موضوع توسعه ی پایدار و پس از آن توسعه اکولوژیک از مباحث اصلی در شهرها به حساب می آید. که با استفاده از آنها میتوان آینده ای را ایجاد کرد که سلامتی و آسایش را برای نسل بشر و تمام محیط زیست-کره به ارمغان آورد. از روی دیگر بوم شناسی شهر کل سیستم شهری را موضوع خود می داند و این امر مستلزم تعامل با تئوری ها و شیوه های رشته های مختلف مانند طراحی و برنامه ریزی شهری، و پیگیری رویکردی میان رشته ای است. و این نکته نشان از نیاز به رابطه دوسویه میان این علم و دیگر زمینه ها دارد. اکولوژی در حقیقت مطالعه تعامل موجودات با یکدیگر و با محیط زیست و تحولات ماده، انرژی و اطلاعات است که با واسطه ارگانیسم ها انجام میشوند . علم اکولوژی شهری که تحقیقات در باب آن بحث مهم و روبه رشدی است، شامل مطالعه تعاملات پیچیده میان انسانها و ساختمان هایشان با ارگانیسم های دیگر ساکن در شهر است. دانشمندانی که اکولوژی به هم ریخته شهرها را مطالعه میکنند در واقع هدف اصلی شان یافتن بهترین راه حل برای تلفیق طبیعت درون شهر است. ابعاد کلی شهر اکولوژیک شامل؛ ایجاد محیط شهری اکولوژیک، بهره برداری کارآمدتر از منابع، ایجاد شهرهای قابل سکونت میباشد. روش بکاربرده شده در این پژوهش تحلیل توصیفی نظریات و دیدگاه های دانشمندان در زمینه های دانش اکولوژی و منظر شهری میباشد و محتوای بدست آمده به صورت کیفی بررسی و تجزیه و تحلیل شده است. هدف از این پژوهش یافتن شاخصها و هنجارهای اکولوژیک برای بکارگیری در فرآیند مکانسازی و دانش طراحی شهری میباشد. دستاوردهای نظری در این پژوهش ابتدا در بخش ادبیات موضوع، در سه بخش، شامل معیارهای پایداری، طراحی شهری اکولوژیک، و طراحی پایدار رودکنارهای شهری است. در بخش طراحی، سیاستهای چگونگی پیوند میان فضاهای شهری و ساختارهای اکولوژیک، بهبود، نگهداری و آفرینش فضاهای آمیخته شهری و اکولوژیک ارائه شده است.