نقش گردشگری مذهبی در توسعه زمینه های فرهنگی و اجتماعی

کشورما ایران با وجود بسیاری از ویژگیهای لازم برای صنعت گردشگری مذهبی نتوانسته است در این میدان سهم واقعی خود را بدست آورد و از رقیبان تازه به دوران رسیده خود بسیار فاصله دارد. یکی از مهمترین انگیزه های گردشگری در جهان، مسافرتهای مذهبی است. گردشگری دینی در اکثر کشورهای جهان در حال افزایش میباشد و علاقه فراوان مردم به خاطر بازدید از این اماکن به مذاهب و ادیان بیشتر شده است. در همین رابطه مطالعات گستردهای در حوزه های مختلف گردشگری مذهبی صورت گرفته است. وسیع ترین مطالعه نقل و قول شده از جاذبه های مذهبی، از جهانگردی مذهبی در اروپا است که نشان میدهد بیش از ۶۰۰ زیارتگاه کاتولیک در اروپای غربی وجود دارد که بیش از نیمی از آنها به مریم مقدس اشاره دارد. اماکن زیارتی را به دسته های متفاوتی با توجه به اهمیت آنها طبقه بندی کردند. در ارتباط با گردشگری مذهبی بیان میکند زیارتگاه های قدیمی هنوز هم همانند آهن ربا برای آنان که در جستجوی اهداف معنوی هستند فعالیت میکنند و زیارتگاه های جدید همچنین در حال جذب افراد با ایمان از همه نقاط جهان هستند. هدف مقاله حاضر نقش گردشگری مذهبی در توسعه فرهنگی و اجتماعی با مطالعه اسنادی و کتابخانه ای می باشد. نتایج نشان می دهد جاذبه های گردشگری مذهبی(امامزاده ها، زیارتگاه ها) نقش موثری در بازسازی حیات شهرها در طول تاریخ و امروز داشته است که همچون یک شبکه گسترده اجتماعی از اعتماد و مشارکت گرفته تا بحث هنجارها و امنیت، اغلب مسائل و مشکلات شهری را پوشش می دهد. و می توان گفت گردشگری مذهبی به عنوان یکی از مهمترین زیر مجموعه های صنعت بزرگ و تنوع گردشگری جهانی از جایگاه ویژه ای در رشد اقتصادی کشورها برخوردار است. وجود مراکز مذهبی(امامزاده ها، زیارتگاه ها، کلیساها) از چنان اعتباری برخوردار میباشند که در بسیاری از موارد دلایل عمده تاسیس اولیه یا توسعه بعدی شهرها به شمار میروند. از طرفی آن دسته از اماکن زیارتی که در بافتهای تاریخی قرار دارند به مراتب از ارزش بیشتری برخوردارند.

Keywords:

گردشگری , گردشگری مذهبی , توسعه فرهنگی و اجتماعی