مریم اصغری - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی

امروز کارآفرینی به طور گسترده و مستقیم روی ابعاد رشد اقتصادی، تولید، رقابت و گسترش فناوری اثرگذار است. صنعت گردشگری به عنوان یکی از چهار فعالیت و پردرآمد این ظرفیت را دارد که به عرصه مناسبی برای فعالیت کارآفرینان و ایده پردازان تبدیل شود. توسعه کارآفرینی امروزه به عنوان راهکاری مورد اقبال عمومی در جهت بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی کلیه آحاد جامعه مطرح گردیده و پتانسیل های موجود در محیط زندگی تکلیف مدیران شهری را در بهره گیری خلاقانه از این ظرفیتها دوچندان کرده است. کارآفرینی علاوه بر نقشی که در گسترش فعالیتهای اقتصادی بخش خصوصی، کاهش بیکاری، افزایش مهارتهای تولیدی و بازرگانی و نیزسودآوری اقتصادی دارد، در سطح اجتماعی نیز یک عامل متحول کننده و پویاست. با توجه به اینکه کارآفرینی فرآیندی است که نقش حیاتی در تداوم، رشد و توسعه ملی و حتی اقتصادی ایفا می کند، از این رو میتوان بزرگترین نقش مدیریت شهری را در ابعاد آموزش شهروندان، فراهم کردن دسترسی به منابع مورد نیاز و کمک به ایجاد شبکه های اجتماعی و ارتباطی و تسهیل تعاملات محیطی یکی ازبرنامه های اصلی دستگاه های اجرایی علی الخصوص فرمانداری و شهرداری باشد. هدف مقاله حاضر بررسی ضرورت ایجاد کارآفرینی در کلانشهرها از منظر برنامه ریزی شهری با تاکید بر گردشگری با روش توصیفی تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد شهرداریها میتوانند با استفاده از ظرفیت مراکز آموزش عالی و بخش خصوصی، آموزش توسعه کسب وکارهای کوچک و جدیدو کارآفرینی را در میان مشاغل خرد شهری گسترش دهند و زمینه مشارکت گسترده آنها در بازار سرمایه و فعالیتهای مالی را فراهم کنند تا درنهایت سرمایه های خرد شهری به بازار سرمایه هدایت شوند. و می توان گفت صنعت گردشگری در ایران از صنایع مهم کشور است. صنعتی که ظرفیت و پتانسیل بالایی در آن نهفته است و میتواند نقش پررنگی در اقتصاد کشور ایفا کند اما متاسفانه هنوز نتوانسته به آن جایگاهی باید داشته باشد برسد.

کار آفرینی، توسعه اقتصادی، برنامه ریزی شهری