پیامدهای مشارکت شهروندان در مدیریت شهری از دیدگاه برنامه ریزی شهری با تاکید بر منطقه۷ تهران

امروزه مشارکت یکی از مفاهیم عمده و اصلی توسعه پایدار به شمار می رود. مدیران و برنامه ریزان شهری همواره سعی کرده اند تا با جلب مشارکت های مردمی به اهداف خود در زمینه اجرای طرح ها و برنامه ها به بهترین نحو ممکن نائل آیند. طراحان و برنامه ریزان در بسیاری از نقاط جهان به نقش مشارکت مردمی در توسعه شهری پی برده و به روشهای خلاقانه متفاوتی سعی کردهاند شهروندان را در طراحی شهری سهیم کنند. هدف پژوهش حاضر پیامدهای مشارکت شهروندان در مدیریت شهری از دیدگاه برنامه ریزی شهری با تاکید بر منطقه۷ تهران با روش اسنادی و کتابخانه ای می باشد. نتیجه پژوهش ها نشان می دهد مشارکت مردم در روند تصمیم گیری شهری یکی از عناصراصلی توسعه همه جانبه شهری بوده و افزایش مشارکت مردم در امور شهری می تواند در ایجاد تعادل شهری نقش ارزنده ای را ایفا نماید. ولیکن شهروندان و مدیران شهری نباید از این نکته غافل باشند که داشتن شهری مملو از آرامش و زیبایی جز در سایه نزدیکی و همکاری همه جانبه دو طرف یاد شده حاصل نخواهد شد. اگرچه بسیاری از سیاستمداران جهان مشارکت مردم در امور شهری را امری خطرناک تلقی و از وقوع آن خودداری میکنند، با این حال، چه بسا کشورهایی که حضور مردم در تصمیمگیریهای شهری را امری با پیامدهای مثبت بیشمار در نظر میگیرند. برنامه ریزان در بسیاری از نقاط جهان، به روشهای مختلف شهروندان را به ارائه نظرات و انتقادات خود برای طراحی شهری سوق میدهند و از این طریق، از نقص های موجود در شهرها باخبر می شوند و هر چه بیشتر در رفع آنها می کوشند. توجه به اینکه شهروندان چگونه میتوانند اثرات مثبتی از خود در طراحی شهری به جای بگذارند.

Keywords:

مشارکت , مدیریت شهری , شهروندی , مدیریت شهری , منطقه۷ تهران