نقش گردشگری شهری در توسعه پایدار با رویکرد تعاملات اجتماعی

گردشگری شهری عاملی بسیار مهم در توسعه شهرها محسوب می شود، زیرا نیروی زیادی برای جذب گردشگران دارد. گردشگری یکی از پویاترین فعالیتها در ایجاد تحول اقتصادی-اجتماعی در گستره ی جهان بوده که به طور روزافزون اهمیت یافته است. امروزه گردشگری به عنوان گزینه ای مناسب برای توسعه شهرها شناخته شد، زیرا شهرها به طور بالقوه، دارای بسیاری از جاذبه ها مانند بناهای تاریخی، میراث فرهنگی، رویدادها و ... می باشند. حتی محروم ترین شهرها نیز به دلیل برخورداری از میراث تاریخی و فرهنگی می توانند در رقابت میان مقصدهای گردشگری شهری شرکت کنند. هدف مقاله حاضر نقش گردشگری شهری در توسعه پایدار با رویکرد تعاملات اجتماعی با مطالعه اسنادی می باشد. با توجه به نقش نظارتی و اجرایی شهرداری ها در قانون شهرداری این سازمان می تواند نقش موثری در جلوگیری از تداخل کاربری های ناسازگار شهری با مکان های گردشگری داشته و از کاهش کیفیت این مکان ها در صورت تداخل با این کاربری ها جلوگیری کرده و باعث جذب بهتر و بیشتر گردشگران و آسایش خاطر آنان از بازدید از مکان های گردشگری شوند. هدف اصلی پژوهش حاضر نقش گردشگری شهری در توسعه پایدار با رویکرد تعاملات اجتماعی با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که شهرداری ها نقش مهمی در معرفی شهرها به عنوان یک جاذبه گردشگری می تواند داشته باشد. و می توان گفت در جهت دستیابی به توسعه باید از ابزارهای مختلفی بهره گرفت که حوزه گردشگری یکی از این ابزارهاست که خود دارای سطوح مختلف است. گردشگری شهری که یکی از زیر مجموعه های بخش گردشگری است می تواند نقش مهمی را در مدیریت شهری و دستیابی به توسعه ایفا نماید. در این راستا گردشگری پایدار به عنوان یک راهکار و الگوی ماندگار با دیدگاهی بلندمدت در برنامه ریزی شهری میتواند جوامع را به سوی توسعه پایدار هدایت نموده و با وجود برآورده ساختن نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تفریحی و غیره برای نسل امروز در جهت حفظ و نگهداری منابع تجدیدناپذیر منابع آب و خاک و سایر نعمات الهی برای نسلهای فردا بسیار موثر عمل کند.

Keywords:

شهرداری ها , گردشگری شهری , اثرات اقتصادی , تعاملات اجتماعی