مروری بر استفاده از بیوچار به عنوان طلای سیاه در حذف نیترات از آب های آلوده به روش جذب سطحی

بدون شک نیتروژن یک ماده ضروری برای زندگی می باشد، اما مقدار مصرف بیش از حد آن باعث ایجاد مشکلات جدیمی گردد. براساس اطلاعیه سازمان بهداشت جهانی مقدار مجاز مصرف نیتروژن بین ۰ تا ۳/۷ میلی گرم نیترات بر هر کیلوگرم وزن انسان می باشد. اما متاسفانه در سال های اخیر، مصرف این ماده به دو برابر مقدار مجاز رسیده است که همگی ناشی ازورود بیش از کودهای شیمیایی نیتروژنه به زنجیره غذایی میباشد. مصرف سطوح بالای نیترات در انسان می تواند باعثایجاد بیماری سندروم کودک آبی شود که در کودکان و بزرگسالان بسیار خطرناک است. توسعه فنون جدید به منظوردستیابی به ابزاری در جهت حذف نیترات از جریان فاضلاب یکی از مسائلی است که در سالهای اخیر به آن توجه گردیدهاست. در این میان استفاده از جاذبهای مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست برای حذف این آلاینده از خاک و آبنقش پررنگ تری را ایفا میکنند. یکی از این جاذب ها تهیه بیوچار از بقایای کشاورزی است. راهکاری که هم مدیریت خوببقایای کشاورزی و هم حذف کارآمد نیترات از آبهای آلوده را به دنبال دارد. در تحقیق حاضر ضمن اشاره به این جاذب هاو بررسی فرایند حذف نیترات با استفاده از روش جذب سطحی به وسیله بیوچار، به تحقیقات سالهای اخیر در حوزه مذکوراشاره گردیده است.

Keywords:

بیوچار , نیترات , جذب سطحی