بررسی مزایای چندگانه روش های مهندسی توسعه زیرساخت سبزآبی در راستای سازگاری با آثار تغییرات اقلیمی

امروزه تغییرات اقلیمی عدم قطعیت های زیادی را به الگوهای بارندگی تحمیل میکند که موجب وقوع بارندگی هایبسیار شدید و با فواصل زمانی نسبتا کوتاه خواهد شد. از سویی دیگر، طبق برآورد سازمان ملل بیش از دو سومجمعیت کرهزمین در سال ۲۰۵۰ ساکن مناطق شهری خواهند شد. از اینرو افزایش بیرویه و ناهماهنگسکونتگاه ها و جمعیت شهری، موجب افزایش آسیب پذیری نواحی و اکوسیستم های شهری خواهد شد. همچنینبا وجود تاکید متخصصان رشته های مختلف مبنی بر طبیعی سازی و ترمیم رودخانه های شهری، هنوز در بسیاریاز شهرها رودخانه ها، کانالیزه و گاه بدتر از آن، به کانال های سرپوشیده تبدیل شده که این امر احتمال انسدادمسیر و طغیان رودخانه ها را افزایش می دهد. این مسائل عمده به همراه عوامل متعدد دیگر موجب خواهد شد کهظرفیت هیدرولیکی شبکه زهکشی شهری پاسخگوی حجم رواناب تولید شده در شرایط جدید نباشد و به دلیلظرفیت هیدرولیکی نسبتا ثابت شبکه زهکشی شهری، بارش ها می تواند موجب افزایش تعداد نقاط آب گرفتگی درمعابر شهری و پس زدگی فاضلاب شود. در دانش روز دنیا رهیافت مدیریت و مهندسی زیرساخت های سبزآبیبعنوان راه حلی عملی برای توسعه پایدار در مهندسی و مدیریت محیط زیست و طراحی شهری شناخته شدهاست. ترکیب زیرساخت سبزآبی و شبکه خاکستری، به دلیل اثرات هم افزایی راهکاری مناسب برای کاهش خطرسیلاب و افزایش تابآوری شهری است. دراین مقاله با شناخت مفاهیم توسعه روش های مهندسی زیرساختسبزآبی، مزایای حفاظتی و پشتیبانی برای سازگاری و مقابله با آثارتغییرات اقلیمی بررسی می گردد. سپس بهمقایسه عملکرد یکپارچه این رهیافت با زیرساخت سنتی می پردازیم و درپایان با بررسی فواید این رهیافت، مزایاو عملکرد چندگانه حفاظتی و پشتیبانی زیر ساخت سبزآبی معرفی می گردد.

Keywords:

تغییرات اقلیمی , حوادث شدید , تاب آوری , زیرساخت های سبزآبی