سنجش مولفه های تاب آوری کالبدی در بافت فرسوده شهر دزفول با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

تحقیق حاضر با هدف سنجش مولفه های تاب آوری کالبدی در بافت فرسوده شهر دزفول انجام یافته است. این تحقیق بهلحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش بررسی از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی و از نظر روش گردآوری اطلاعاتنیز از نوع تحقیقات کتابخانه ای و میدانی می باشد. برای دستیابی به اهداف و اطلاعات موردنیاز تحقیق، مهمترین مولفه هایتاب آوری کالبدی از طریق منابع علمی و مصاحبه با متخصصان و کارشناسان، مشخص و سپس لایه های مربوطه تهیه شدهاست. مولفه های مورد مطالعه در این تحقیق شامل: اسکلت ساختمان، جنس مصالح، تعداد طبقات، قدمت ساختمان، کیفیتابنیه و تعداد واحد می باشد. به منظور وزندهی و تعیین اندازه اثر متغیرهای مورد مطالعه در هدف نهایی تحقیق، از مدلFAHP استفاده شده است. برای تهیه لایه نهایی با استفاده از گزینه Raster Calculator و استفاده از عملگر جمع،لایه ها به روش هم پوشانی با یکدیگر تلفیق شده و نقشه ی نهایی توزیع فضایی میزان تاب آوری کالبدی بافت فرسوده شهردزفول حاصل شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که ۴۵/۴ درصد معادل ۵۸۵۷۰۲ مترمربع از بافت فرسوده شهر دزفول از نظر مولفه های تاب آوری کالبدی در وضعیت نامناسب , ۳۰/۵۹ درصد معادل معادل ۴۲۴۷۹۰ مترمربع از بافت مورد نظر نیز در وضعیت مناسبی قرار دارند. ۲۷۷۱۹۸ مترمربع معادل ۱۹/۹۶ درصد از بافت مورد مطالعه نیز وضعیت متوسطیاز نظر تاب آوری داشته است. همچنین نتایج تحلیل FAHP در ارتباط با استخراج ارزش وزنی مولفه های تاب آوری کالبدیدر بافت فرسوده دزفول نشان داده است که مولفه های جنس مصالح و اسکلت ساختمان به ترتیب با اوزان نسبی ۰/۲۵۴ ,۰/۱۸۴ به عنوان مهم ترین مولفه های تاب آوری کالبدی شناخته شده و دارای بیشترین وزن بوده اند.

Keywords:

تاب آوری , کالبدی , بافت فرسوده , FAHP , GIS