الیاس دهقان - اعضای هیات علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع
شکراله آبسالان

نامناسب بودن روش کاشت گندم، شوری خاک و بالا بودن سطح آب زیر زمینی و از مشکلات اصلی در تولید محصول و کم بودن درآمد کشاورزان منطقه دشت آزادگان در استان خوزستان است. بیشتر اراضی زیر کشت گندم در این منطقه به روش بذرپاشی کشت می شوند که با مصرف زیاد بذر و افزایش هزینه همراه است. این تحقیق در سال زراعی86-85 در سطح مزرعه یک زارع از زارعین دشت آزادگان که نمونه اراضی زراعی منطقه بود، اجرا شد. بافت خاک لوم رسی سیلتی و شوری خاک 10/5 دسی زیمنس بر متر بود. در این آزمایش شش روش تلفیقی کاشت بذر و مدیریت آبیاری با روش مرسوم زارعین (شاهد) به روش t تست مورد مقایسه قرار گرفت. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: سه مدیریت کشت بذر با سانتریفوژ، خطی کار تاکا و جوی و پشته کار غلات همدانی تحت دو مدیریت آبیاری نواری و کرتی و کشت و آبیاری به روش عرف زارع (شاهد) نتایج نشان داد که استفاده از روش های کاشت جوی پشته ای همدانی و خطی کار تاکا به جای روش کاشت زارع با سانتریفوژ، بدون این که کاهش معنی دار در عملکرد بوجود آید ضمن 50 % صرفه جویی در مصرف بذر، باعث بهبود در درصد سبز شدن بذور شد. همچنین مدیریت آبیاری بهینه باعث گردید در مجموع در سه آبیاری انجام شده مصرف آب 36 درصد کاهش یابد. به طور کلی برای کشت گندم در اراضی شور منطقه، روش کاشت با جوی پشته کار همدانی تحت آبیاری کرتی پیشنهاد گردید

روش کاشت، گندم، خاک شور، دشت آزادگان