بررسی رابطه ویژگیهای شخصی و زراعی صیفیکاران شهرستان هندیجان با پذیرش فناوریهای بیولوژیک کنترلکننده کرم میوهخوار گوجهفرنگی

استفاده بیرویه و نادرست از نهادههای شیمیایی که از یکسو موجب افزایش عملکرد و بازارپسندی محصولات کشاورزی گردید و از سوی دیگر اثرات جبرانناپذیری بر محیطزیست و سلامت انسان وارد نمود ، سب ب شد که در دهههای اخیر حرکت به سمت تولید محصول سالم و حفاظت از محیط زیست از طریق به کارگیری فناوری های بیولوژیک مورد توجه قرار بگیرد. اما علیرغم تلاشهای انجام شده در این زمینه، پذیرش این فناوری ها به کندی صورت میگیرد چرا که موفقیت در دستیابی به اهداف مورد نظر، در گرو تلفیق بهینه م نابع انسانی با سایر منابع (اطلاعات، فناوری، سرمایه) و طراحی، تطبیق و آزمایش فناوری در قالب نیازهای خاص هر منطقه و متناسب با منابع انسانی و غیرانسانی میباشد. در این پژوهش با توجه به اهمیت شناخت کاربران فناوری به بررسی برخی از ویژگی های مؤثر بر پذیرش فناوریهای بیولوژیک در بین کشاورزان پرداخته شد . جامعه آماری مورد مطالعه صیفی کاران شهرستان هندیجان است که از طریق نمونهگیری تصادفی طبقهای، 195 نمونه براساس جدول کرجی و مورگان انتخاب شدند. جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و میدانی صورت گرفت . اعتبار پرس شنامه از طریق پانل متخصصان و پایایی آن از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ با استفاده از نرم افزارspss تایید گردید . نتایج اینتحقیق پیمایشی نشان داد که رابطه مثبت و معنیداری بین تحصیلات، ریسک پذیری و سطح زیر کشت با میزان پذیرش فناوریهای بیولوژیک و رابطه منفی و معنیداری بین سن، بعد خانوار، تجربه با میزان پذیرش فناوری های بیولوژیک کنترلکننده کرم میوهخوار گوجهفرنگی وجود دارد.

Keywords:

پذیرش , فناوریهای بیولوژیک , ویژگیهای شخصی , زراعی