بررسی تاثیر زاویه گردن و تغییرات تدریجی خواص مکانیکی ایمپلنت ران بر کاهش تنش استخوان به روش المان محدود

زمینه و هدف: آرتروپلاستی کامل مفصل ران، یا همان جایگزین کردن مفصل ران طبیعی با ایمپلنت مصنوعی، امروزه یکی از موفق ترین جراحی های ارتوپدی محسوب می شود. اما تعیین و ایجادخواص بهینه، همچنان یکی از چالش های پزشکی و مهندسی برای این ایمپلنت ها است. در این مطالعه تاثیر جنس و زاویه گردن ایمپلنت بر توزیع تنش در استخوان ران و ایمپلنت، به روش المان محدودبررسی می شود. هدف ازاین پژوهش، رفع برخی از کاستی ها و عوامل خطای موجود در مطالعات پیشین و استخراج تنش در استخوان ران و ایمپلنت، به کمک رهیافت اجزای محدود است.روش بررسی: در ابتدا هندسه ی یک استخوان ران با استفاده از تصاویر سیتی اسکن مدلسازی خواهد شد. سپس مدل هندسی ایمپلنت با استفاده از نرم افزارهای طراحی مهندسی تولید گردیده ودرون مدل استخوان ران کاشت خواهد شد. در نهایت کل مدل وارد نرم افزار تجاری آباکوس خواهد شده و تاثیر جنس ها و زوایای گردن مختلف ایمپلنت بر توزیع تنش در استخوان ران و ایمپلنت بررسیخواهد شد و سپس با مقاله مرجع اعتبارسنجی خواهد گردید. نتایج و یافته ها: نتایج شبیه سازی نشان می دهد که ایمپلنت از جنس کبالت_کروم در بارگذاری استاتیکی دارای عملکرد ضعیف ترینسبت به ایمپلنت با جنس تیتانیوم و تیتانیوم درجه بندی شده، است. ایمپلنت با جنس تیتانیوم درجه بندی شده توزیع تنش مناسب تری در استخوان ایجاد می کند و از این جهت دارای عملکرد بهتری نسبت به ایمپلنت با جنس کبالت_کروم و تیتانیوم می باشد

Keywords:

ایمپلنت مفصل ران , المان محدود , توزیع تنش